Dauwtrappen en boogschieten.
Alpen en de Jura
Frankrijk
Hermine
Dauwtrappen en boogschieten.
"Loop nu eens door, waarom aarzel je toch steeds!?"
"Zie je dat water dan niet dat bijna tussen de spijlen doorkomt!"
Ik kijk op uit mijn boek. Dit gezelschap heb ik al vaker gezien; ze zijn luidruchtig en storen zich totaal niet aan anderen in hun omgeving. Nadat ik nog even de situatie heb ingeschat en een ogenblik geniet van mijn omgeving: een standplaats bij een beek op een kleine camping in de buurt van een bergdorp in de Franse Alpen besluit ik om dit moment niet te laten verzieken door deze ruziënde locals.
"Mens dat is hier toch altijd zo" en hij geeft haar een duw......Ze loopt nukkig door over de houten brug ... De andere vrouw in het gezelschap (haar vriendin, schoonzus?) voelt zich duidelijk opgelaten "maar het is ook best een beetje eng!". Ik 'lees' onverstoorbaar door.
"Til je poten dan ook ook op!"
PARDON!!
Ik weet niet hoe klein ik me moet maken. Ik kijk naar de bergen in de verte en probeer vooral niet op te vallen. Als een mantra herhaal ik in mijn hoofd: "ik zie dit niet, ik wil dit niet, hier heerst alleen maar stilte...."
"Mijn poten op tillen, ze hadden het gras moeten maaien, ik mag blij zijn dat ik niet mijn lange broek aan heb want anders waren de pijpen..." De minst assertieve dame in het gezelschap roept: "Kijk nu zijn we er bijna....en het terras is nog lekker leeg!" De situatie lijkt gered.
Van lezen kwam al niet meer, ik besluit stiekem om de afloop van deze klucht dan maar wat actiever te volgen en ik pak zo onopvallend mogelijk mijn camera.
"Ja gek zeg dat, dat terras leeg is; ze doen hier aan boogschieten zie je dat waarschuwingsbord dan niet!"
"Er is nu toch niemand te zien met zo'n boog houdt toch eens op met dat eeuwige gekakel van je!"
Gelaten laat ze ook dit weer over zich heen komen. Ze geeft haar vriendin een por en samen volgen ze de macho die na een uitdagende blik op het waarschuwingsbord als eerste hoe kan het ook anders een plek voor zichzelf uitzoekt op het terras.
Ik leg mijn camera weg en zodra haantje de voorste en zijn dames hun maaltijd voor zich hebben pak ik mijn boek weer op.
Het lezen kan beginnen!
Foto's
