Warme ontdekkingstocht van een zinnenprikkelend winters Lapland
Lapland
Finland
Madeleine
Warme ontdekkingstocht van een zinnenprikkelend winters Lapland
De ondergaande zon waardoor de blinkend witte wereld een oranje gloed krijgt. Het geluid van knisperend verse sneeuw onder je schoenen. De smaak van vers gegrilde wilde zalm. Het gevoel van warmte op je huid in een echte Finse sauna. De geur van zuivere lucht in de bijna mystieke bossen. Lapland prikkelt al je zintuigen.
Ik maakte al eens een zomerse rondreis door Fins Lapland. Elanden bevolkten de weg, de bomen waren groen, het water helder en de temperatuur meer dan 25 graden. De reis was indrukwekkend en warm. Dit keer bezoek ik Lapland in wintertijd. En al houd ik niet van kou, ijs of sneeuw, ook van een besneeuwd Lapland kreeg ik een warm gevoel.
Wereldberoemde stad
De ontdekkingstocht van winters Lapland begint in Rovaniemi, de hoofdstad van Lapland. De stad werd eind maart 1940, in de nadagen van de 'Winteroorlog', grotendeels verwoest. De wederopbouw in de jaren vijftig zorgde voor vierkante, grijze, betonnen flats en gebouwen, waardoor de stad in eerste oogopslag wat grauw oogt en niets spectaculairs lijkt te hebben. Lijkt…want Rovaniemi is wereldberoemd. Niet alleen vanwege de ligging op de noordelijke poolcirkel, maar vooral ook omdat de Kerstman hier woont. De enige echte ja. Wat dacht je dan?
Finse sauna
Voor de Finnen is de sauna onderdeel van hun dagritme en bijna iedereen heeft dan ook thuis een sauna. Het verschil is dat je in Finland ‘even’ een sauna pakt voor je ’s avonds gaat eten terwijl wij gewend zijn om juist later op de avond naar de sauna te gaan. Houd daar rekening mee want wil je na 8 uur 's avonds nog even naar bijvoorbeeld je hotelsauna dan blijkt de deur al lang gesloten en de sauna koud. Voor bloot op topniveau moet je naar Bear's Den. In deze legendarische cottage midden in de Lapse oerbossen ontving Uhro Kekkonen, de president van Finland, gasten als Golda Meir en Lyndon B. Johnson. De 30 kilometer lange rit door het betoverende avondlijke landschap is eigenlijk veel te kort. Bij Karhunpesä, zoals de Finse naam van the Bear's Den luidt, is de houtgestookte sauna al op temperatuur. Als koukleum gaat een duik in het wak mij iets te ver. Afkoelen in de koude avondlucht blijkt fantastisch. Net als de eerste Lapse maaltijd die geserveerd wordt aan een lange tafel. Met rendiervlees natuurlijk. Later, buiten op het terras, blijkt de temperatuur gedaald tot tien graden onder nul. Omdat het windstil is voelt de kou niet koud en is het puur genieten van de heldere sterrenhemel en de stilte van de nacht.
66° 33' Noorderbreedte
In Rovaniemi moet je uiteraard ook de poolcirkel oversteken. Dat kan bovengronds, maar ook ondergronds in het Santapark, waar ook IJsprinses haar onderkomen heeft. Die oversteek gaat niet ongemerkt: loop je onder de boog door die de plek markeert dan gaan bellen rinkelen en lampen knipperen. Weer zon VIP-momentje als na de 'crossing' de champagne al klaar staat. In het domein van IJsprinses is alle meubilair is gemaakt van ijs. De speciale verlichting geeft de uitstraling uit een sprookje uit Duizend-en-een Nacht. Maar dan de noordelijke versie!
De enige echte
Natuurlijk staat ook een ontmoeting met de enige echte Kerstman op de agenda. Hij wacht ons op in zijn elfenwerkplaats. De foto, het cadeautje en...een echt kerstkusje op mijn wang. Een mooiere afsluiting van de dag is toch niet denkbaar? Of het moet het diner in Joulukka zijn, een Lapse tippee waar een knapperend haardvuur alle kou verdrijft.
En dan….actie
De laatste dag in Rovaniemi staat in het teken van actie. Goed uitgerust in een warm pak, handschoenen en helm stappen we op een sneeuwscooter voor een tocht over de bevroren rivieren in en rond Rovaniemi. Het is een sensationele rit waarbij je je in eerste instantie afvraagt hoe je de weg moet vinden in deze witte ijzige wereld. Toch lukt dat aardig: 'follow the leader' en…de bordjes die op het bevroren water staan. Lijkt 40 kilometer per uur een pittige snelheid voor een sneeuwscooter, in de praktijk blijkt het een slakkengang want links en rechts schieten de kekke voertuigen voorbij. De Finnen zijn duidelijk gewend om op het bevroren water te rijden.
Vond ik de huskyfarm tijdens mijn zomer in Lapland al een bijzondere ervaring, de winterse rit met de huskyslee is helemaal een onvergetelijke belevenis. Een roedel honden trappelt jankend van ongeduld tot ze mogen lopen. Eenmaal op weg hoor je niets meer, behalve het zoeven van de slee en het gehijg van deze prachtige dieren. En onvoorstelbaar: op het moment dat ze weer stil staan breekt een hels kabaal los... rennen willen ze. Na afloop stappen we weer op de sneeuwscooter voor de rit terug naar Rovaniemi. Het voelt al bijna heel gewoon om over het ijs te scheuren.
Scheuren doen we ook daarna tijdens het rijden op ijs. Ook dit was in het begin een beetje onwennig en ik had het idee dat ik heel zacht moest rijden om niet in een slip te geraken. Maar na een paar rondjes krijg je de smaak absoluut te pakken en stuur je over ijs en sneeuw alsof je nooit anders hebt gedaan. De ijskartwedstrijd liet ik over aan mijn reisgenoten. Ach, aanmoedigen is ook heel leuk!
Zinnenprikkelend lekker
Hoe lekker om zo'n dag af te sluiten in de sneeuwsauna - heel bijzonder, je zit echt op ijs - bij het Arctic Snowhotel. Dat hotel is gemaakt van ijs en ziet er elk jaar net iets anders uit omdat het wordt opgebouwd in oktober en in mei weer is gesmolten. Je kunt in het ijshotel overnachten (met een certificaat als bewijs). Naast het hotel bouwen ze elke winter ijsrestaurants, een ijsbar en zelfs een ijskapel waarin je ook kunt trouwen! Die laatste avond eten we in een tippee bij het Snowhotel een op hout gerookte wilde zalm. Zelden zo'n lekkere vis gegeten. Wat een toepasselijke afsluiting van een warm avontuur in een koude wereld.
Foto's
