Aitutaki Paradise (dag 12, 15 en 16 van onze wereldreis)
Zuid-Korea
Azië
Ronny2x4
Aitutaki Paradise (dag 12, 15 en 16 van onze wereldreis)
Dag 12: (onbewolkt 25 graden in Rarotonga)
Op Rarotonga om 8 uur de scooter teruggebracht en later opgehaald door de chauf. Hij was 20 minuten te laat, maar we hebben wel de 30 nzd teruggehad die we op de transfer naar het hotel onterecht moesten betalen. Op het vliegveld 1 koffer in de kluis gestopt, omdat je maar 16 (het is geen tikfout) kg pp mag meenemen. Lekker handig, ik had 21 en patries 23,5 kg. In de hut alles al gesorteerd en een deel weggegooid.
In het hele kleine 2 propeller vliegtuigje gestapt en opgestegen voor de 45 minuten durende vlucht. In Aitutaki (29 graden onbewolkt) werden we weer verwelkomd met een ei (bloemenkrans met of zonder rupsen) en gitaarmuziek. Dachten we dat Rarotonga paradijs was.... Wat een pracht. Stel je een bountyreclame maar eens voor. Waarschijnlijk zijn die allemaal hier opgenomen.
De koffers gepakt van een of andere kar en in boesboes gestapt. Na zeker wel 3 km waren we al in Are Tamanu Beach. Wow, wat een plaatje. De palmen verwelkomden ons met hun gewuif in het zachte tropische briesje. We hebben meteen flippers geregeld en zwemkleding aan gedaan. Patries is op een bedje op het strand gaan chillen en ik ben het water maar even in gedoken. Handig om dat zonder zonnebrandcrème te doen. Je wilt niet weten wat een uurtje snorkelen met je rug kan doen. Hij doet nu nog zeer.
We hebben even geluncht op het park en toen een kano gepakt en naar het meest exclusieve resort gepeddeld. 750 euro per kamer per nacht. Nou wij zagen het er niet aan af. Ons resort is ook prima en we zitten voor 3x zo weinig ook aan het strand...
Rond een uur of 5 kwam Annie Bischop langs om de details van het huwelijk door te spreken. Wat voor kleur bruidsboeket, het eten, enz. Zij neemt het stokje over van Maria op Aitutaki. We waren met een uur klaar en vroegen ook wat het weer zou zijn. Bij de receptie lag een printje met slechte vooruitzichten voor woensdag. Storm en regen (ja wij geloofden het ook niet). Annie stelde ons gerust. Het zou allemaal goed komen.
Op het resort gegeten en Patries rond 9 uur met migraine naar bed. Eerst even flink ingesmeerd met anti muggenspray. Ik heb nu al 19 muggenbulden alleen op mijn benen. Welkom in paradijs... Ik ben nog wat foto's gaan schieten van de omgeving en ook op tijd naar bed voor de huwelijksdag.. Spannend.
Dag 15 (28 graden, bloedheet, klam, benauwd, maar zonnig)
Voor dat we vertrokken naar one foot island had ik al een duiktrip geboekt bij Bubbles. Ik zou tussen 8 en kwart over 8 opgehaald worden. Zit ik 5 voor acht net even lekker op het toilet worden we gebeld dat hij al gearriveerd was en dat ik even op moest schieten. Maar afgeknepen en naar de receptie gehold. Goed begin van de dag, maar het werd veel erger...
Eerst kregen we een briefing van lik me vestje in het gebouw van bubbles. Hierna stapten we in de auto naar da haven waar de boot al klaar lag. Het was het formaat rubber boot, alleen dan van metaal. Geen probleem zou je zeggen, maar dat we voorbij het rif kwamen begonnen de golven flinke proporsies aan te nemen. Zo zie je ze in de lagune in ieder geval niet. We voeren door en mn maag begon al wat tegen te sputteren. Dat we hald hielden aan de andere kant van het rif en we voor anker gingen zag ik al groen en geel. We hebben snel de flessen op ons rug gebonden en zijn te water gesprongen. Snel afdalen en alles was maagtechnisch weer prima. We zijn via de ankerketting naar een meter of 12 afgedaald en daarna door een grot gezwommen. Verderop kwam een drop of die op 30 meter begon en naar 500 meter afdaalde. Verderop nog een wrak tegengekomen en rustigaan weer opgestegen. Het zicht was 30 - 40 meter en de temperatuur van het water 28 graden, ook op 30 meter... Super. Weer bovengekomen begon mijn maag gelijk weer op te spelen. In totaal heb ik 5 x over moeten geven.... Lekker even duiken.. Een stukje gevaren en elders weer voor anker gegaan. Ik ben gelijk weer in het water gesprongen, want al drijvend kon ik alles een beetje knap binnen houden. De rest begon aan een lichte lunch, die ik maar even overgeslagen heb. Even later zijn we weer afgedaald naar 16 meter en hebben daar rond gezwommen op zoek naar turtles. De instructeur zei dat er een kans van 99% zou zijn om ze te zien. Nou wij hebben ze natuurlijk weer niet kunnen vinden. Evengoed mooi en SNEL weer naar vaste wal gevaren.
Weer teruggebracht naar het hotel waar patries al in het restaurant op me zat te wachten. Na de lunch zijn we naar een buurresort gelopen, want de eigenaar is nederlands. In Etu Moana hebben we van de eigenaar een hele rondleiding gehad. Leuke vent.
Daarna hebben we getracht een wandeling te maken naar het hoogste punt van het eiland op zo'n 120 meter. We zijn langs de grote weg gelopen op zoek naar de afslag die ons naar dit punt zou brengen. Dat we bij de afslag aangekomen waren konden we onze kleren al uitvringen van het zweet en zijn maar omgekeerd om in het zwembad te gaan liggen. Wat een hitte, niet normaal.
In de avond maar weer in hetzelfde restaurant gegeten en op tijd naar bed gegaan. Airco op maximaal evenals de vin. Ingesmeerd met deet en een ander goedje van het resort. Lange broek en lange mouwen aan in bed en onder de dekens. Dit alles tegen de muggen.
Dag 16 (zelfde weer als gisteren)
Net wakker geworden van de jeuk hebben we eerst maar even de muggenbulten geteld. Patries kwam op 133 en ik op ........................... 243 .................... We hebben foto's als bewijs. Wat zijn we blij dat we in het paradijs zitten (mosquitoparadise...) . Nog blijer worden we van de pick up om 18 uur. Op naar Raro en door naar LA. Weg van de muggen, wat een ellende.
Na het ontbijt even de hotelfietsen zonder remmen, versnellingen en lucht in de banden naar de 'hoofdstad' gefietst. In de ochtend was de temperatuur redelijk aangenaam en het was enigszins bewolkt. Toch weer kleddernat van het zweet het idee opgevat om maar eens via een andere weg terug te gaan. Dat was dus via aken en keulen. Weer een lekker slim idee. Op onze laatste kracht het resort teruggevonden en gelijk maar weer in het zwembad gedoken. Ten eerste om het zweet van je lichaam af te halen en ten tweede om de jeuk te verzachten.
Nu gaan we weer even het zwembad opzoeken voor dezelfde rede. Nog 2,5 uur en we worden opgehaald, weg van het muggeneiland... Hiephoi.
groetjes P&R
Hey guys, how are you??
Na ons laatste sterke verhaal dachten we nog even rustig de tijd te hebben. Dus zijn we naar het restaurant gelopen om daar even relaxt een capuchinootje te drinken. Komt er een vrouwtje van de receptie naar ons toe, die ons vertelde dat we met de bus van half 4 mee hadden gemoeten. Die zagen we wegrijden dat we het internet afsloten. Wij dachten om 18:00 uur opgehaald te worden. Nou niet dus. Bij het resort hadden ze de vluchten bevestigd voor de gasten. Wij stonden niet op de vlucht van 19:00 uur, maar van 16:40 uur.l Omdat we naar gigantisch stonken van de fietstocht moesten we nog even douchen. Dat kon, maar wel zeer snel. Tijdens het douchen werden we gebeld dat we op moesten schieten. Door de eigenaressen werden hoogstpersoonlijk naar het vliegveld gebracht. Nog net op tijd kwamen we aan.
Op het vliegveld komt er een man naar Patries toe die Annie aan de lijn had. Ze kreeg nog geld van ons en we zouden nog een cadeau krijgen. Ook zij dacht dat we om 19 uur zoude vliegen. Het geld hebben we maar aan die gozer gegeven en het cadeau stuurt ze per post op.
In het vliegtuig hebben we de papieren er maar even bijgepakt en daar stond keurig vermeld dat we om 16:40 zouden vertrekken. Dus, foutje van de organisatie.
In rarotonga aangekomen hebben we eerst de koffer in een kluis gestopt (dit koste 2,5 nzd). Dit was een andere dan waar we de andere koffer in hadden gestopt dat we naar Aitutaki vertrokken. We zijn hierna eerst maar even naar het centrum (Avarua) gegaan. Dat was nog wel een kilometertje of wat lopen en we bedachten dat het handiger zou zijn als we een liftje zouden krijgen. Op dat moment stopt er een blauwe pickup die vraagt of alles ok is. Aha, kaassie. Kan je ons niet even naar Avarua brengen. No problemo. Achterin gesprongen en gas. Wat we nog niet wisten is dat die gozer visser was en de hele pickup onder de troep zat. Al meurend sprongen we eruit en bedankten hem nog maar even hartelijk.
Daar hebben we wat gegeten en we zijn maar teruggelopen naar het vliegveld. Daar aangekomen hebben we nog wat gedronken in een cafeetje en hebben we de officiele documenten van Maria gekregen. Het enige wat we nog moesten doen is de koffer uit de kluis halen die we voordat we naar Aitutaki gingen hierin hadden gestopt. Of dat we even 60 nzd wilden betalen in muntjes. (we hadden al 15 betaald, dus 75 nzd (37,50 euro) in totaal voor 4 dagen ...). Ga dat maar wisselen op een klein vliegveld.. De eigenaar van een broodjeszaak moest eraan te pas komen om de snoepautomaat maar te plunderen die ook van hem was. Eindelijk de koffer terug en 37,50 euro lichter was het wachten.
Vliegtuig was een half uur te vroeg vertrokken en we hebben heerlijk geslapen. Patries had 2 stoelen en ik 3 voor mezelf.
Foto's
