Sa Pa: Zure benen!
Noord Vietnam
Vietnam
Janhermens
Sa Pa: Zure benen!
Vandaag 14 okt. kwamen we er achter dat er in het zuiden van China in Yangshuo helaas 4 Nederlanders zijn omgekomen bij het exploderen van een luchtballon. We wensen de nabestaanden heel veel sterkte met dit verlies.
Ook wij waren wellicht van plan deze ballonvaart te maken, daarom ga je juist naar dat gebied. Momenteel zijn alle vluchten gecanceld, maar waarschijnlijk zullen we tóch afzien van dit voornemen!
Een reis is nooit zonder gevaar en we zijn dankbaar voor diegenen die voor ons bidden.
Vanmorgen zijn we naar een authentiek 'H'mong' dorpje gelopen, een stevige wandeling over rotsige paadjes en aangelegde trappen naar beneden. Hoe dieper we kwamen, hoe meer we achterom keken naar het hoogteverschil. Onze gids noemde dit op het diepste punt 300 meter, maar het leek beslist véél meer. In schatten zijn ze hier meestal niet erg goed! Gelukkig konden we er ook voor kiezen om achterop een brommer terug te gaan.
Bij de ingang naar het dorp betaal je 20.000 Dong, het dubbele van wat het een maand geleden nog kostte, onze gids was zélfs verbaasd.
De aangelegde trappen en het waren er véél, belemmeren je wel in het volledig genieten van het prachtige berglandschap, je moet teveel op je voeten letten en de uitstekende stenen waarvan de trappen gemaakt zijn.
Zélfs hier heeft de commercie toegeslagen, 'picture, one dollar' riepen de kinderen, een bedrag waar je hier royaal van kunt eten!
De bevolking hier verbouwde vroeger opium, tegenwoordig is dit verboden en verbouwen ze rijst, mais, groene thee en planten waar ze de kleurstof indigo uit halen voor het verven van hun kleding. De 'H'mong' zijn niet arm zoals wij zagen aan het aantal vette varkens, buffels, kippen en eenden.
Jammergenoeg was de rijst vorige maand geoogst, de rijstvelden lagen er dus karig bij. De tocht was daardoor niet minder indrukwekkend, prachtige uitzichten, watervallen en de mensen natuurlijk.
Op het eind van de wandeling bleek er maar één brommertje te zijn en stoer als we waren gunden we deze aan onze gids! Het was maar 2 km. nog te gaan en die konden we wel aan, dachten we!
En daarom zitten we nu dus met verzuurde benen en stijve kuiten, natuurlijk óók omdat we nog zo'n wandeling zouden doen in de middag.
Na een lekkere lunch en wat rusten, gingen we verfrist weer op pad naar 'Lao Chai' en 'Ta Van', twee wederom authentieke dorpjes bewoond door resp. 'Black H'mong' en 'Red Zao'.
Ook voor dit bezoek moesten we eigenlijk 15.000 Dong entree betalen (intussen misschien wel 30.000) maar onze chauffeur wist ongemerkt langs het ticketoffice te rijden!!
Ook deze wandeling ging weer omlaag, tot wel 500 meter. Omhoog kijkend leek ook dit weer veel meer. Hier geen aangelegde paadjes of trappen, maar gewoon door de poep, door water en langs plassende peuters die bloot lopen tot ze zindelijk zijn.
We kregen een hele meute kinderen achter ons aan, die bleven vragen om geld of om ons iets te verkopen. Onze gids had al gezegd hier niet op in te gaan, dan zouden ze vanzelf wel weer afdruipen. Maar ze waren wél hardnekkig!
Wat een verschil met de eerder bezochte dorpjes. Daar werd niet geschooid!
'Sa Pa' is té toeristisch en té commercieel geworden. Het kent leuke kanten, maar vooral toch minder leuke.
Het is er erg toeristisch, commercieel en in vergelijking met de rest van Vietnam érg duur, met als voorbeeld een fles bier die hier 20.000 Dong kost en in Hanoi 3.000 Dong! Souveniers zijn hier ook minstens twee keer zo duur als elders.
Voor diegene die 'Sa Pa' ooit wil bezoeken, vanuit Hanoi is het zowel met de trein als met de auto ongeveer 10 uur rijden, dus voor ons morgen ook. We vertrekken hier om 07.00 uur.
Het 'Cat Cat' hotel (http://www.sapatravel.biz) ligt tegen een helling. Omdat je dan een hoogliggend terras of balkon hebt, kun je met een telelens tussen de spijlen en planten door makkelijk foto's maken van de H'mong zonder ervoor te betalen dus!
Ook Christien heeft menigmaal als dekmantel gediend bij het maken van een opname.
'Sa Pa' ligt op 1600 m. hoogte, waarbij de avonden vanaf oktober beginnen af te koelen. De maanden januari en februari zijn hier erg koud, tot vriezens toe. We schreven al eerder over 'onze' open haard en de electrische deken!
Kom je vanaf 'Lai Chau', rijd je over de hoogste bergpas van Vietnam, Heavens Gate, op 2200 m.
In elk hotel kun je één of meerdaagse bergtochten boeken. De zwaarste is die waarbij je de hoogste berg van Indochina, de 'Phan Xi Pang' beklimt (3143 m.). Deze klim is alléén voor ervaren klimmers en zéker niet voor mensen die snel last hebben van verzuurde of verstijfde benen!
Bijna alle authentieke dorpjes vragen een toegangsprijs van 20.000 Dong p.p., welk bedrag dan weer ten goede komt aan de ontwikkeling van het dorp, vooral in de bouw van scholen en onderwijs. Jammer is dat er dan als bezoeker toch nog zoveel aan je getrokken wordt om iets te kopen.
Maar hoe dan ook, de bergen gaan in je benen zitten, zélfs in 'Sa Pa' en zélfs bij de klim naar jouw kamer!
Foto's
