Deel 20: De heksenketel Saigon
Ho Chi Minh stad (Saigon)
Vietnam
MarianneV
Deel 20: De heksenketel Saigon
Dag 20 (vervolg): We zijn in Saigon!
Het voormalige Saigon heet sinds 1976 officieel Ho Chi Minh City, maar de mensen zelf noemen het nog gewoon Saigon. Het is een dichtbevolkte stad en met ruim zes miljoen inwoners. Het is een stad waar oude en nieuwe invloeden door elkaar lopen. De stijgende economie van Vietnam komt hier het meest tot uitdrukking. Er heerst een grote bedrijvigheid, overal wordt gebouwd en overal wordt handel gedreven op de hoeken van de straten. Je struikelt erover. Vooral de handel in bromfietsonderdelen doet het goed. En natuurlijk de noodlesoep en het fruit. Om de paar meter staat wel een (heel!) klein vrouwtje met bouillon, noedels en groente met héél veel pepertjes haar bakjes soep aan de man te brengen. Het lijkt wel of niemand hier iets anders eet dan dat.
De stad ligt aan de rivier de Saigon. Deze rivier krijgt alle rioleringsafval van 6 miljoen mensen in een dikke stroom te verwerken. En dan te bedenken dat er mensen zijn die voor hun water afhankelijk zijn van deze rivier. De regering is wel bezig de illegale huisjes (vaak van golfplaat, bamboe en stro) die langs de rivieren staan af te breken en de mensen naar het platteland te sturen. Er zijn ook plannen voor een andersoortige rioolverwerking, maar ja, begin daar maar eens aan voor een miljoenenstad!
Na aankomst kijken we een beetje rond in de omgeving en lopen over de grote drukke markt. Marianne ontdekt een professioneel uitziende kapperszaak en laat zich eens goed onderhanden nemen! Dat was nodig!
De behandeling bestaat niet alleen uit de reguliere kapperswerkzaamheden, maar armen, handen, nek, schouders en het bovenste deel van de ruggengraat krijgen een uitgebreide massagebehandeling. Dat is nog eens het in de watten leggen van je klanten...
's Avonds wagen we ons opnieuw in de verkeerschaos van Saigon. Het lijkt alsof er een vulkaanuitbarsting van brommers heeft plaatsgevonden en de brommerlava nu de stad overspoelt en verschroeit. Één dikke brei van zeker 10 brommers breed en oneindig lang. Soms alleen even gestopt door een rood stoplicht. Overigens niet voor iedereen een reden om te stoppen, maar soms de enige manier om even redelijk veilig over te steken. Want de soepelheid en het geduld van de Cambodjanen hebben de Vietnamezen een stuk minder. Met oversteken worden we overigens wel steeds bruter. We zigzaggen ons gewoon door de brommers en auto's heen. In Nederland zouden ze ons voor gek verklaren!
Dag 21 21-12 Ho Chi Minh City en de Cu Chi-tunnels
We gaan de hele dag op pad buiten Ho Chi Minh City. Over de eerste 10 kilometer doen we meer dan een uur. Het is geen eenvoudige klus om de stad uit de komen. De stroom aan brommertjes zorgt er ook nu weer voor dat er haast geen doorkomen aan is, ook niet voor ons busje. Het geeft wel een leuk schouwspel. Ook hier wordt alles op de brommer vervoerd. De hele familie van 5 personen, de bloemstukken voor trouwerij of begrafenis en de manden met van alles en nog wat om te verkopen. De ballonnenverkoper heeft zijn brommer zo hoog en breed met ballonnen behangen dat hij bijna lijkt op te stijgen.
Na in totaal zo'n anderhalf uur komen aan bij Cu Chi-tunnels. De beroemde Cu Chi-tunnels liggen -verrassend- bij het plaatsje Cu Chi, zo’n 35 km. ten noordwesten van Ho Chi Minh. We nemen een lokale Engelssprekende gids die zich ter plekke aanbiedt. Het nationalistische praatje over hoe goed en slim de Vietnamezen waren, cq zijn nemen we maar voor lief.
Tijdens de beruchte Vietnamoorlog dienden de tunnels als schuilplaats voor de Vietcong. De tunnels zijn bij elkaar zo’n 250 km. lang en bevinden zich op verschillende niveaus. We kunnen ze ook in, in een gedeelte dat wat breder en hoger gemaakt is dan oorspronkelijk het geval was (i.v.m. de grotere westerse afmetingen). Benauwd! We zijn blij als we er na een paar meter weer uit kunnen. Het is ongelooflijk, wat daar gepresteerd is. De ingangen waren niet te zien, je loopt zo over zo’n ingang heen; de gids schuift wat blad weg en er verschijnt een luikje, waar de slanke Vietnamezen in verdwenen.
We zien ook nog de vreselijkste valkuilen die bestemd waren voor de Amerikanen. De Limburger die zo'n dik jaar geleden valkuilen in een bos maakte met daarin omhoogstekende ijzeren pinnen heeft vast stage gelopen bij de Vietnamezen!
Foto's
