Tibet wordt het dak van de wereld genoemd, omdat de gemiddelde hoogte van het land zo’n 4500 meter is. Het ligt helemaal in de Himalaya, met de hoogste toppen van de wereld. Maar als je verder door het land reist zie je behalve het traditionele berglandschap, de meest vreemde landschappen, soms waan je je zelfs op de maan, omdat er geen enkele begroeïng meer is. Zo heb je in het midden (zo’n 500 – 600 kilometer ten westen van Lhasa) een gebied met een aantal heetwaterbronnen, de Tagejia geisers, wat je aan IJsland doet denken. Het Tibetaanse Plateau met bergkammen, hoge passen en turquoise meren, strekt zich over heel Tibet uit tot aan Kasjmir en India in het westen, aan het einde in Ngari district kom je ten zuiden van Ali in een gebied wat Earth Forest heet, het geheel doet je denken aan Bryce Canyon in de VS. Weer verder naar het zuiden kom je bergen tegen met zo onvoorstelbaar veel mooie kleuren, dat zou ik niet eens kunnen naschilderen zo mooi. Daarna het Thirtapuri reservaat, met kalkrijke warmwaterbronnen die exact hetzelfde zijn als Pamukkale in Turkije. Ook hier een middeleeuwse stad in de geërodeerde rotsen wat je wel weer aan Cappadocië doet denken.