Zon, zee en noodweer!
Ko Pha Ngan
Thailand
Jeanique
Zon, zee en noodweer!
29-11-2013
Vandaag, op vrijdag, zijn we net een week op Koh Tao. We dachten maar een paar dagen op het eiland te blijven, maar het bevalt zo goed dat we er een kleine vakantie van hebben gemaakt. De sfeer op het eiland is goed, er zijn leuke stadjes, veel natuur en een prachtig blauwe zee met meer dan voldoende te ontdekken. Dit is onze laatste avond in ons strandhuisje aan Sairee beach, morgenochtend vertrekken we naar het zuiden van het eiland voor een laatste verblijf. Het zuiden is nog behoorlijk verlaten en heeft prachtige snorkelplekken, vandaar.
Tijdens de eerste drie dagen op het eiland was het verschrikkelijk weer. Stortregen en zware onweer de hele dag en nacht. Het begon al toen we aan kwamen op het station in Chumphon, zoals jullie in onze vorige blog hebben kunnen lezen. De boottocht verliep als volgt: overal om ons heen waren mensen aan het overgeven. De day job van de bemanning was plastic zakjes uitdelen, ophalen en adviezen geven aan kotsende reizigers om de schade zoveel mogelijk te beperken. Niet echt wat je noemt een leuk baantje. Gelukkig hadden wij nergens last van. We vonden het best gaaf om over super hoge golven heen te vallen met de catamaran. De hele tijd vlinders in je buik, erg leuk!
Direct na aankomst hebben we een poging gedaan om te duiken, maar dit viel ons erg zwaar. Door de verschrikkelijke regenbuien en lang in het water liggen hadden we het zo koud dat de concentratie minder werd en door alle ingewikkelde nieuwe apparatuur was het gemakkelijk om paniekerig te worden. De verplichte oefeningen, zoals de Regulator (dat ding die je in je mond stopt zodat je onder water kunt ademen) uit je mond nemen onder water, een constante stroom belletjes uit je mond blazen totdat je de slang van de Regulator weer gevonden had, ging goed. Ook het water uit je duikbril laten stromen onder water ging zonder problemen. Toen we klaar waren met de oefeningen moesten we weer een heel stuk terug zwemmen naar de boot. Door de kou had ik constant zo’n kramp in mijn tenen dat ik niet meer kon zwemmen (pas later ontdekte ik dat ik al een hele tijd last had van uitdrogingsverschijnselen). Ik moest door de instructeur naar de boot getrokken worden.
Daarna moesten we door de stromende regen kletsnat op de boot naar een andere duikplek om tot 8 meter diepte te duiken. Je kunt je voorstellen dat we daar tegenop zagen. Met zoveel toeters en bellen, knoppen en hulpstukken de diepte in is bij nader inzien niets voor ons. We hebben dan ook gauw de zuurstofflessen ingewisseld voor masker en snorkel, en inmiddels hebben we al flink wat mooie locaties kunnen bewonderen. Een erg goede tip zijn de waterdichte (tot 10m!) cameratasjes die her en daar te koop zijn op Koh Tao. Voor weinig geld – ongeveer een tientje – kun je prachtig onderwater fotograferen en filmen met je gewone digitale camera of zelfs je telefoon. De foto’s die wij met zo’n tasje hebben gemaakt kun je bij deze blog bekijken, ons bevalt het prima! Nu nog één of twee dagen de eilandsfeer opsnuiven, en dan weer op pad – waarschijnlijk de jungle in. Daarover later meer.
Foto's
