slapen bij de bergstammen deel 1

Door: Moontje-69

Geplaatst op Jan 11, 2012

We zijn namelijk bij een bergstam te gast geweest.De Palong-stam.
Dit is een groep mensen die 35 jaar geleden uit Birma zijn gevlucht.Ze hebben geen ID-kaart dus mogen de jungle niet uit.Een enkeling uit het dorp van ongeveer 300 mensen kreeg de kans om te studeren en iets voor het dorp te betekenen.Zo ook onze gids.
Hij pikte ons op om 8 uur in de ochtend.
In zijn busje vertelde hij van alles over zijn stam.Echt bizar wat je dan hoort.We hadden zoiets van"eerst zien en dan geloven"!
Maar eerst gingen we nog langs een olifanten trainings kamp.Hier worden de olifanten getraind om in de jungle te helpen met het om trekken van bomen,sjouwen van boomstammen en dergelijke.Ook gingen ze nog in bad met hun begeleider.schattig om te zien.
Verder nog de grotten in geweest van Chiang Dao.Daar staat een wit Boeddha beeld afkomstig uit Birma.
2 gidsen namen ons mee met een olie lamp.Die gidsen en lampen had je echt nodig want het was pikkedonker en een groot doolhof.We moesten af en toe echt letterlijk kruipen door gaten en spleten.Maar het was supermooi!

Na een lokale lunch werden we in een dorpje met 2 huizen(lees:krotten) gedropt.Onze gids van de Palong-stam en een vriend van hem namen ons mee voor een wandeling door de jungle naar zijn dorp....van 3 uur!
En het was heet!We moesten echt constant klimmen want de stam woont echt in de bergen.Na 5 grote kevers,lianen,maisvelden en 1 slang(die ik overigens niet gezien heb)kwamen we aan in het dorp.
Nou,op het platteland gingen we 100 jaar terug in de tijd? Hier gaan we zeker 200 jaar terug.En dan verteld onze gids doodleuk dat deze mensen nu beter af zijn dan destijds in Birma! Dat zegt genoeg over hoe ze het daar hadden.
Zo arm,maar toch zo rijk.Zonder dat ze het weten.De enige zorg die ze hebben is zorgen dat als ze wakker worden dat ze die dag eten hebben...
en dat is er genoeg te vinden in de jungle en tussen de maisvelden!

De kids kwamen direct naar ons toe.Pakten onze handen en sloegen hun armen om ons heen.Zo vertederend.Ze namen Nikki en Mylene direct mee naar de plaatselijke zwemvijver .
Wij inspecteerden ondertussen onze slaapvertrekken.Nou,we sliepen dus met z'n allen (10 man) in 1 hut.De hut was van bamboe met een rieten dak zoals alle huizen in het dorp.Er waren over de lengte 2 verhogingen aangebracht van bamboe met daarop matrassen.(echt te vies om beet te pakken).Hierop kon je een lekker wollig,insectenrijk dekentje leggen.Als je geen last van het deken zou hebben,zouden de rondkruipende beestjes ons wel bezighouden die nacht.Gelukkig hadden we slaapzakken kunnen huren in Chiang Mai.Ook het hoofdkussen was vast voorgewarmd door de plaatselijke kat

Jaimy en Jeffrey hadden ondertussen de lokale kids de nintendo DS geintroduceerd.Die kopjes van die kinderen...maar ook van onze kids.Want wat voor hen heel normaal is was hier een achtste wereldwonder ofzo.

We hadden ook nog wat cadeau's meegenomen voor de kids.Waar onze kids misschien hun neus voor op trekken:Ballonnen! Ze hebben echt een tijd gespeeld met de ballonnen.Zelfs onze kids vonden het weer leuk.Ook had ik van die stokjes meegenomen van thuis met fluor erin.Als je ze knakt geven ze nog ongeveer 8 uur licht.Nou toen kwamen echt alle kids uit het dorp (ongeveer 25).In de leeftijd van 5 tot 20 jaar.Zelfs de oudste staken de stokjes in hun haar en waren er echt blij mee.Ze wilden ons maar aanraken en staarden naar ons of we van een andere planeet kwamen.

De gids ging voor ons koken(echt superlekker: groeten,mais,zelfgemaakte vlaamse frieten en gefrituurde kip) en de kids kwamen afruimen.Toen we naar het hutje(de keuken) naast ons liepen om te helpen
waren de kids onze restanten aan het opeten.3x per week komen er toeristen en dat zijn de momenten dat ze goed eten!
We waren er echt stil van.Als we dit geweten hadden,hadden we geen tweede keer opgeschept met eten!
Gelukkig had de gids veel te veel gemaakt en konden zeker 10 kinderen lekker smullen in die keuken.
Toen werd het tijd om plaats te nemen rond het kampvuur.De kids gingen voor ons zingen,dansen en muziek spelen.Ook wij moesten liedjes voor hun zingen in het Nederlands.Het werd 1 groot feest!
De oudere jongens gingen ons lokale trukjes leren en Jeffrey leerde wel even een paar kaart-trukjes aan hun.

Helaas werd het toch echt bedtijd.Het is daar aardedonker zonder electriciteit.Een enkel kaarsje in het slaapvertrek liet ons de kapotte klamboe's en ongedierte zien.We hadden beter geen kaarsje kunnen hebben.....