De boom in (2)

Door: Kokkeeri

Geplaatst op Apr 11, 2010

Na deze eerste spannende ontmoeting met een neushoorn gaan we weer verder. Na 30 minuten lopen we langs een veld met metershoog riet. Ashok ziet dat rietsnijders op olifanten bezig zijn. Hij stelt voor om hen te vragen naar neushoorns in de buurt. Zij hebben prima uitzicht vanaf de rug van de olifant en neushoorns blijken zich niks van hen aan te trekken. Een van de werkers gebaart in de verte. Daar zou nog een neushoorn rond lopen. Ashok wil er gelijk op af, maar wij hebben onze bedenkingen. Hier in het metershoge riet zien we helemaal geen bomen om eventueel in te klimmen. Maar ook dit is ‘no problem’ en lopen toch verder. We sluipen in de richting waar de neushoorn zou moeten zitten. Eigenlijk hoop ik dat ‘ie er niet meer is. Dit lijken me niet echt de beste omstandigheden voor een ontmoeting met dit machtige dier. Opeens veel geluid en beweging op zo’n 25 meter bij ons vandaan. We zien riet, met veel geweld, naar beneden gaan en dan komt plotseling een grijze massa voorbij rennen. De tweede neushoorn van vandaag. Dichterbij dan ons lief was en opnieuw geen boom in de buurt….
Ashok is helemaal opgewonden: “you see the rhino? Beautiful, beutiful. Very good day, 2 rhino’s already!”

Het volgende uur verloopt geruisloos. Het lijkt wel een rustige wandeling over de Veluwe. Maar we zijn natuurlijk nog steeds in Chitwan en dat maakt onze zwijgzame gids op geheel eigen wijze duidelijk. Opeens verdwijnt hij de bosjes in. Hij heeft iets gespot. Met de wijsvinger op zijn mond en gebarend met zijn arm maakt hij ons duidelijk dat hem zachtjes moeten volgen. Op handen en voeten sluipen we door het dichte struikgewas. En dan zien we ons doel. Op nog geen 10 meter staat een neushoorn. Goed verscholen tussen de struiken en bosjes (zowel hij als wij) horen we hem eten. Het heeft ons nog niet opgemerkt. De gids glundert en is duidelijk trots op ‘zijn’ ontdekking. Hij laat ons 3 vingers zien om nog maar eens duidelijk te maken dat het al ons 3e exemplaar is. Ik ben ook erg enthousiast, maar tegelijkertijd denk ik aan instructie van Ashok. “Climb a tree”. Ja, een boom. Om ons heen staan alleen maar struiken. De neushoorn steekt zelfs boven dit struikgewas uit. Bovendien heeft het dier zich inmiddels omgedraaid en kijkt ons aan. Zijn we toch niet stil genoeg geweest. Gelukkig zijn de ogen van een neushoorn niet echt fantastisch, maar hij heeft ons toch opgemerkt. Na ongeveer 30 seconden naar elkaar staren, besluit het dier zich langzaam terug te trekken. Hij verdwijnt langzaam uit het zicht. Onze hartslagen krijgen weer kans om naar een normaal niveau te zakken. Ik houd echt van de spanning van de jungle, maar deze dag is best heftig. En de combinatie van neushoorn en totale afwezigheid van beklimbare bomen maakt mij een beetje ongerust.

Ashok lacht onze ongerustheid weg! “You very lucky! Three rhino’s in one day!” Ik denk dat hij bedoelt het geluk zit in het feit dat we nog niet zijn aangevallen……

We vervolgen onze tocht. Na een tijdje bemerken we een vreemde geur. Het is de geur van dier. We proberen geur te volgen. Ashok vindt sporen in het zand en we gaan het bos weer in. Zijn conclusie; een beer. En omdat het nog zo sterk ruikt, moet deze wel in de buurt zijn. Ik kijk naar de bamboe stokken van onze gidsen en denk aan de klauwen van een Sloth Bear. En hoe graag ik ook zo’n exemplaar in het echt zou willen zien, misschien is het beter om een keertje over te slaan. Ashok denkt er anders over en we lopen verder het bos in. We stuiten op de slaapplaats van de beer. De lucht is enorm sterk en er zijn overal sporen te zien. Nu begint ook Ashok wat zorgelijk te kijken. Het nest lijkt net pas verlaten te zijn…..Op ons aandringen, keren we om. Best verstandig, maar toch…zo’n beer in het echt……

We zijn nog geen 100 meter verder of we zien tijger ‘pugmarks’ in het zand. Een nieuwe onverwachte ontdekking. De sporen zijn op het zandpad makkelijk te volgen. Ashok overlegt even met zijn collega. Dan vertelt hij ons dat ze denken dat de sporen erg vers zijn en dat het misschien wel beter is om ze niet verder te volgen. We zijn het wel met hem eens. Misschien tijd om verstandig te doen. Voor de zekerheid vraag ik Ashok nog maar eens wat te doen als we de tijger toch tegenkomen. “Nothing, maybe run.” is het antwoord. We lopen in wat hoger tempo door.

De eerste dag loopt op zijn eind. We zijn het er over eens dat het een mooie en spannende dag is geweest. We zien nog wat vogels en genieten van de complete stilte in het park. Totdat plotseling een enorm geritsel uit het rietveld naast het pad opklinkt. Wat kan dit nu weer zijn. Het is te dicht begroeid om te zien wat het geluid veroorzaakt. Ik ben de grootste van ons en op een boomstronk staand, kan ik een beetje het struikgewas in kijken. Ik zie een schaduw langzaam bewegen. Ik zie iets, maar weet niet wat. Ashok is weer helemaal enthousiast geworden en klimt snel in de enige boom langs het pad. Vanaf daar zou hij meer moeten kunnen zien. De andere gids wil meekijken en klimt in dezelfde boom. Druk wijzend en overleggend zitten ze daar hoog en droog. “Don’t know yet, could be a tiger, a bear or a rhino……I climb higher to see”! Ondertussen komt het geritsel dichterbij. Wij zien nu best duidelijk een schaduw bewegen. Wat is het en wat zijn de opties? Boom, stok of wegrennen?

“It is a rhino!” roept Ashokj. En inderdaad, een grijze massa komt hard het struikgewas uitrennen. Onze 4e neushoorn vandaag. En ja, dit keer is er wel een boom om in te klimmen. Maar ja, daar zitten onze twee gidsen in…….