In Nepal zijn vele mensen arm te noemen op materieel vlak, maar ze zijn beslist rijk op relationeel vlak. Vooral op het platte land zie je hoe de families dicht bij elkaar en met elkaar leven. Hier zorgt men voor de ander, en alles wordt gedeeld. Ze hebben hier hun familie en vrienden hard nodig. Geen eenzame zielen ergens anoniem op een zolderkamer. De wat oudere kinderen helpen hun ouders bij hun dagelijkse bezigheden, terwijl de wat jongere kinderen thuis op de aller kleintjes passen.
Deze twee jongetjes kom ik tegen tijdens een wandeling, op weg naar Bhaktapur. De vriendschap tussen hen is heel groot. Het is grappig om te zien hoe het oudere broertje bijna bezwijkt onder het gewicht van zijn jongere broertje.