Trekking Annapurna Circuit 1
Annapurna
Nepal
Reysigers
Trekking Annapurna Circuit 1
Trekking Annapurna Circuit
Dag 1 Pokhara
Samen met Ruk koop ik een permit voor mijn trekking in Nepals Protected Area. Ruk is een bevriende trekkingsgids, die me de komende tijd zal gaan begeleiden.
Dag 2 Pokhara- Timang
In alle vroegte vertrekken we per bus en jeep. Het zal een lange bus en jeeptocht worden. Een vijf uren duurde bustocht door heuvels en dalen. Uit de radio klinken harde Nepalese disco klanken. Na een lunch verder per Jeep, welke is volgepropt met 12 jonge mannen. De chauffeur moet zijn plaats voorin delen met drie andere, hij zit er beknepen bij. De reis gaat 6,5 uur duren. Het landschap is adembenemend en bij dat te zien, vergeet ik dat ik tussen Ruk (gids) en de rechterdeur bijna fijn geknepen wordt, mijn rugtas op mijn schoot houdende. Hoe hoger we komen, hoe natter, glad en gevaarlijker dat het wordt. Enkele malen raakt de jeep diep vast en wordt er geduwd en worden er stenen verlegd. Rakelings rijden we langs de afgrond. Banden hebben veel te verduren en er is er één die gewond raakt en het begeeft. De weg is aangelegd door militairen en hier en daar worden er nog werkzaamheden verricht, een hels karwei. Hogerop ziet het eruit als onze Hollandse herfst, het gedroogde gras doen de rotsen geel kleuren. De bergen, de Marsyangdi rivier zijn bezaaid met gigantische keien. Hier en daar een watervalletje. Onderweg moet Ruk enkele keren mijn permit laten afstempelen. Het weer is niet om naar huis te schrijven, het blijkt al vier dagen geregend te hebben. We overnachten in het enige hotel wat open is. Hier en daar liggen hoopjes sneeuw. Het motregent, het is nat en glad. Ik warm me op in de keuken van het hotel waar een kacheltje brandt. Ik leg me later te rusten onder een dikke deken. Witte wolkjes komen uit mijn mond, mijn lichaam is koud, de getikte deken voelt koud. Ik leg mijn broek ook onder mijn deken en hou mijn sokken aan. Mijn lichaam warmt op en val als een blok in slaap.
Dag 3 Timing - Chame
Na een ontbijt met Tibetaans brood, honing en een ei trekken we verder. Eerste dag , vier uurtjes lopen, genoeg voor de eerste wandeldag. Onderweg hoofdzakelijk naaldbomen en besneeuwde bergtoppen. Het weer is omgeslagen, de grond is bevroren en de lucht is strak blauw. Langzaam word het warmer en de zon ontdooid de grond en het wordt wat slipperig. Het is hier onbeschrijfelijk mooi. Zicht op de Annapurna II. Hier en daar( in de schaduw) ligt nog verse sneeuw. Het heeft vier dagen geregend en dat betekend hogerop sneeuwval. Op veel plaatsen wapperen gebedvlaggetjes tegen een strakblauwe hemel. Het is hier rustig en vredig. In Chame genieten we van de witte toppen van de Hymalaya, de Annapurna II en Lamjung Himal. Chame is een dorp, redelijk groot. In de omgeving stuiten we op een warmwaterbron. We vragen een emmertje in het hotel en verscholen tussen de rotsen, neem ik een heerlijke, warme douche. Drogend en zittend op een rotsblok bewonder ik de watervalletjes. Ik wil hier voorlopig niet weg. Het is hier zo aangenaam, warm en mooi.
Dag 4 Chame - Pisang
We passeren de 3000m grens en komen terecht in de Manangvallei. Als de zon weer achter de bergen vandaan komt, zijn de bergen prachtig belicht. We lopen deels door de sneeuw, deels over bevroren land. Na drie uurtjes lopen, tijd voor een noodle soepje met knoflook (goed voor de hoogte) in een klein theehuisje gemaakt met opeengestapelde stenen. Lunchen doen we op 3090m hoogte. Ik smeer goed wat crème over mijn wangen(zon is sterk) en we lopen naar Upper Pisang. Pisang bestaat uit twee delen, lower en upper. Pisang ligt op 3300m hoogte. Deze dag klimmen we ongeveer 700m, plaatselijk ligt de sneeuw één meter hoog. We overnachten in Upper Pisang en de uitzichten zijn wederom adembenemend. Opnieuw de 7937m hoge Annapurna II die daar staat te pronken. Het dorpje is authentiek en doet Tibetaans aan. Kinderen huppelen vrolijk rond met hun ronde bolletjes en rode wangetjes, ze behoren tot de Gurung stam, van oorsprong Tibetaans. Eten doen we ook op zijn Tibetaans, Tibetaans brood, jam en eieren in de keuken van het theehuis/hotel waar een boerin met ook gezonde, rode wangetjes ons verzorgt en waar we weer heerlijk bij de warme kachel kruipen.
Dag 5 Pisang - Manang
Het is -5 in de ochtend als we vertrekken. We zien meer hoge toppen en lopen door een breed dal. Het landschap wordt kaler. Kunnen weer genieten van de adembenemende uitzichten van Annapurna II, Gangapurna, Tilicho Peak en Roc Noir. Het pad waar we op lopen is nauwelijks 40 cm breed en moet gedeeltelijk vrij gemaakt worden. Het zonnetje gaat schijnen, de sneeuw wordt zachter en dat maakt het lopen zwaarder. Het is genieten van dit winterwonderland en ik schrijf het dan met grote letters in de sneeuw voor de poort van Humde waar we in Hotel Ganaki onze lunch nemen. Even voor Manang zien we het kleine maar schitterend gelegen dorpje Braka liggen. Hoog boven het dorpje ligt het 500 jaar oude klooster van Braga 3488m tegen de rotsen aangeplakt. Het dorp Manang is de grootste en laatste nederzetting van betekenis in de vallei. We laten ons verwennen met frietjes, popcorn en rum. Na een lange tijd weer eens internet, weliswaar heel traag maar genoeg om mijn familie te informeren.
Dag 6 Manang (rustdag)
We gaan hier een dag blijven om wat te acclimatiseren en goed rust te nemen. Nodig want we gaan een paar zware dagen tegemoet. Ik slaap lang uit, mijn ogen zijn wat opgezwollen, beetje eigenwijs geweest en geen zonnebril gedragen. Ik geniet van het zonnetje (met bril). Wandel wat door Manang, koop wat koekjes en snoepjes voor de komende dagen.
Wordt vervolgd...
Foto's
