Bagan

Door: Syllie

Geplaatst op Mar 21, 2010

Syl, 16 februari 2010
Birma , Bagan 36°

Pagodes, tempels, boeddha's en had ik al pagodes??
We zitten in magisch Bagan en ik weet niet meer waar ik kijken moet! Er zijn hier plusminus 4536 pagodes op zo'n 40km2, en dat zijn er een HOOP!!! Harrie is vanmorgen om 5:00 meegegaan om de zonsopkomst te bewonderen, maar ik sla die even over want dat staat bij morgen in de planning! Ik slaap nog steeds erg onrustig (droom dat ik belaagd word door duizenden boeddha's, en da's niet eens zo heel ver naast de waarheid ), maar na een goed ontbijt stond de paardenkar al op ons te wachten om 8 uur. Voor 15.000 kyat rijdt die ons de hele dag rond. Harrie op de bok, en ik lag zo ongeveer achterin. Die kar hangt vanachter naar beneden, en is gewoon een platte plank met een dakje erboven, maar dan wel weer met kussens die bekleed zijn in een lief flanelletje. Moest me stevig schrapzetten om te blijven liggen, maar wel weer een bijzonder vervoermiddel! De eerste stop was de fameuze Shwezigon pagode, die heeft een gouden (echt goud!) stoepa en dat betekent dat er lichaamsdelen van Boeddha onder liggen. Het is een van de oudste bouwwerken in Bagan; 1059. Onder deze stoepa zou een borstbeen en een tand liggen! Die arme boeddha is wel helemaal uit elkaar gehaald, want ik heb in Sri Lanka ook al een tand van hem gezien, in Yangon ligt ook wat van hem, en God weet waar nog meer. De pagode was weer indrukwekkend, ze zijn hier toch wel heel anders dan elders in Azië en ik vind ze echt schitterend. In Bagan is wel een grotere concentratie toeristen, al blijft het in het niet vallen bij andere landen in Azië. Toch merk je het aan de verkopers, die zijn hier wat agressiever. Wij dus maar de paardenkar op gevlucht en hop naar de volgende pagode. Oh nee, het was een klooster... Ik zal jullie de namen besparen, die zijn niet te onthouden of uit te spreken. We zijn de hele dag van tempel naar pagode en van stoepa naar Boeddha gereden. In de een tempel waren prachtige muurschilderingen te zien (ik doe zoveel inspiratie op voor mijn thangka tekenen!), in een andere weer mooi beeldhouwwerk en stonecarving, en overal natuurlijk boeddha's. We vragen ons echt af of er hier niet meer boeddha's dan mensen zijn, zou me niet verbazen! Onderweg coffeemix drinken (raken we aan verslaafd, is een mengsel van koffie, suiker en melk in een zakje, en dat mag je drinken uit een smoezelig glas -lang leve de typhus en hepatitis prikken!-)). We hebben Birmees geluncht, dan zetten ze je hele tafel vol met allerlei schaaltjes ondefinieerbaar spul, dus voor je het weet zit je geit te eten (niet aan te raden overigens). Hier en daar kleine souveniertjes gekocht want dat hoort erbij natuurlijk. We zijn nog bij een lakwerk fabriekje geweest. Daar maken ze kommetjes, schaaltjes en allerlei andere voorwerpen van bamboe, die worden dan 14 keer gelakt, uitgesneden, bewerkt en wat al niet meer tot je een prachtig schaaltje hebt. De temperatuur loopt hier vanaf een uur of 11 razendsnel op, dus je wordt daar wel loom van, en dan achterin die paardenkar willen de oogjes wel eens dichtvallen. Maar toen ik er bijna uit was gevallen ben ik toch maar wakker gebleven, voor ik straks ergens in de paardenstront lig... Tegen zonsondergang zijn we naar de Shwesandaw pagode geweest waar je op mag klimmen. En da's klimmen hoor! De treden variëren van zo'n cm of 20 tot wel een halve meter en het is héél eng! Hoger dan de derde etage durfde ik echt niet, maar Harrie zei dat dat de perfecte hoogte was (en hij kan het weten, met z'n kunstacademie fotografie) dus volgzaam als ik ben () ben ik braaf op de derde etage gebleven. Er zat ook een kudde Koreanen of zoiets, en voor de zon onder was zijn wij alweer aan de terugtocht begonnen, want die Koreanen (Chinezen, Japanners of wat dan ook)letten nergens op. In de kar terug naar het hotel, inmiddels wel een klein beetje tempelmoe en verder lichamelijk en geestelijk ook héél erg moe. Je doet hier zoveel indrukken op, en in combinatie met de hele dag bezig zijn in die hitte vergt dat erg veel van je. Af en toe moet je even je rust pakken. Dus we zijn om 19 uur gaan eten (spaghetti, was de rijst even helemaal zat) en zodoende stond ik om 20.30 al onder de douche. Waar iedere avond zwarte water van mijn lijf stroomt, het is hier zo ontzettend stoffig en droog. Om 21.30 lag ik al te slapen, want morgen een spannende dag!