Deze Oerang oetang heb ik gefotografeerd in Sepilok. HIer hebben ze alle vrijheid om te komen en te gaan en zijn het dus "semi" wilde oerang oetangs.
Toen ik het een ander aan het opzoeken was op internet kwam ik dit gedichtje tegen over oerang oetangs in een dierentuin... Wat hebben deze oerang oetangs in Sepilok geluk dat ze daar niet zijn weggehaald maar worden geholpen om te overleven...

Gevangen en

tot levenslang veroordeeld

zonder proces.

Geen schuilhoek,

het intiemste wordt zichtbaar,

overgeleverd, weerloos.

Beton, ijzeren staven, kettingen

verbeelden

het altijd groene regenwoud.

Die trieste ogen,

zwijgende aanklacht,

vol schaamte

wend ik mij af.

Germa Harmsen