De lieve wezen liet zich gewillig vastleggen op de gevoelige plaat. Het deerde haar niet dat er een grote groep mafkezen tegenover haar stond met hun veel te lange lenzen en hun veel te dure camera's. Ondanks onze aanwezigheid liet ze haar lunch heerlijk smaken. Ik moet er niet aan denken dat net wanneer je de eerste hap van je net gesmeerde boterham met pindakaas wilt nemen, er ineens een buslading Japanners voor je neus staat die gewapend met hun Canon's en Nikon's hun uiterste best doen die kruimel in je linker neusgat vast te leggen voor hun nageslacht. Of erger nog, een website vol van deze paparazzi's.