Grotten Batu Niah en Gawai gevierd in longhouse
Batu cave
Maleisië
Visueel
Grotten Batu Niah en Gawai gevierd in longhouse
Vanuit Sibu ben ik met MASWings naar Miri gevlogen om tijd te besparen. De volgende dag ben ik met de bus naar Batu Niah gegaan om de grotten te bekijken waar de beroemde vogelnestjes worden geoogst. Ook heb ik contact gehad met de 'chief' van een longhouse in het dorp in de buurt van de grotten, rumah Patrick Libau. Ik heb hem gevraagd of ik daar kon overnachten en Gawai daar kon vieren. Zo blij dat dat mogelijk was!
De eerste nacht heb ik in het national Park geslapen op een slaapzaal. Het was super rustig en ik had het rijk alleen. Soms is dat ook wel lekker, want van een ruimte vol snurkende mensen werd ik niet altijd vrolijk. In het restaurantje van het NP kon je heelrijk ontbijten met uitzicht op de rivier. Eekhoorns, vlinders, salamanders en andere kleine dieren kon je vanaf het terras bewonderen. Met een bootje oversteken en daar begon mijn dagtrip naar de grotten. Een erg mooie tocht door de jungle. De grotten waren echt spectaculair. Enorme 'monden' met uitzicht op een groener dan groene jungle. Adembenemend! De eerste grot, 'traders cave', werd vroeger gebruikt om de beroemde vogelnestjes van zwaluwen te verkopen. Deze worden nog steeds op een levensgevaarlijke manier van de wanden gehaald in de grotten die je daarna kunt bezoeken. ik heb echt met open mond daar staan kijken naar de palen die vanaf een enorme hoogte naar beneden hangen met slechts een paar steunen voor je voeten. Onvoorstelbaar dat mensen uberhaupt omhoog komen op die manier.
Glibberige paden leiden je daarna door de grot naar een ander deel. Op sommige stukken scheen van boven licht in de grot en dat zorgde voor een een magisch schijnsel. Voor een grot heb je absoluut een hoofdlamp nodig, omdat het er aardedonker is en heel glad door de vleermuizenpoep. Er waren geen toeristen toen ik de grot in ging en achteraf gezien was dat niet zo handig. Met bonkend hart ben ik de grot door gegaan en heb ik vol verbazing gekeken naar de formaties in het schijnsel van mijn lampje. Toch wel enigszins opgelucht stond ik buiten en toen meldde een paar toeristen dat ik dezelfde weg ook weer terug moest. Mhm...Heb de laatste twee toeristen bij de Painters cave gevraagd te wachten, want om nou onderuit te gaan, mijn lampje te verliezen en de hele nacht tussen de vleermuizen(poep) door te brengen...Het bleek geen slecht idee, de terugweg was nog lastiger met de trapjes omhoog.
Bij de splitsing ben ik eind van de middag naar het dorp gegaan. Na wat gebrekkig Engels werd ik naar het long housen van Patrick Libau gebracht. Zijn dochter Flora heeft me rondgeleid en aan haar ouders, dochtertje en andere familieleden voorgesteld. Zij sprak vrij goed Engels, maar de rest niet, maar met handen en voeten kom je een heel eind. Het longhouse bestaat uit een centrale ruimte waar zo'n 40 deuren op uit komen. Achter iedere deur begint het daadwerkelijke huis van een gezin, dat bestaat uit een woonkamer, keuken, soort veranda, douche/wc en verschillende slaapkamers.Een longhouse is niet alleen lang, maar ook heel diep. Dit was een moderne community met een tv-aansluiting via satelliet, auto's onder het longhouse, blackberries, laptops, stromend water en elektriciteit via generatoren. Interessant om te zien en mee te maken hoe ene traditionele manier van leven gemoderniseerd is.
Iedereen was druk bezig met de voorbereidingen voor de viering van Gawai, het oogstfeest. Aan een paal in de centrale ruimte werd een palmboom gemaakt met pakjes in de takken. Er werd gekookt en de rijstwijn (Tuak) , bier en andere drankjes kwamen op tafel. Flora vertelde dat er altijd eerst om 20,00 uur met de hele familie gebeden en gegeten werd in het huis van haar grootvader. Daarna kon je naar huis of ging je bij familieleden langs voor een drankje en een snack. Om middernacht wordt altijd met gedans het feest gestart. Het eten met de familie was heel gezellig. Een oom had al aardig wat van de Tuak gehad en vroeg iedereen ten dans. Voor het gebed hebben ze hem in een aparte ruimte gezet met de deur op slot. Zijn gezang klonk af en toe door het gebed heen en de familie kon er gelukkig hard om lachen.
Heb veel verschillende gerechten gehad: kleefrijst met kokos, gewikkeld en gekookt in een bananenblad, curry, lady fingers met sambal, kokoskoekjes, kleine gefrituurde visjes, chemisch rode pruimen (Chinese lekkernij), bloemkoekjes (traditioneel), etc. Na het eten even chillen thuis en toen van deur naar deur gegaan en (te) veel rijstwijn gedronken. Je krijgt het in een klein glaasje aangeboden en mag het niet weigeren. Als iedereen een fles heeft, is dat op den duur erg lastig vol te houden. Veel gedanst, ook pocopoco, een soort line dance. Uiteindelijk met twintig vrouwen ergens in een keuken op de grond gezeten en ontzettend gelachen met elkaar. Om 5 uur zijn Flora en ik naar bed gegaan. De laatsten gingen om 10 uur 's ochtends pas naar bed. Ondanks de uitnodiging om ook de tweede avond mee te vieren ben ik richting Miri gegaan voor mijn vlucht naar Mulu de volgende dag.
Wat een geweldige ervaring en als je de kans hebt moet je zeker Gawai vieren in Sarawak.
Foto's
