Anjar is een historische stad nabij de Bekavallei in Libanon. De stad werd rond 700 gesticht door de Omajjaden kalief Walid I.
Anjar was in de klassieke oudheid een handelsstad, een rustplaats voor de karavanen die de verbinding tussen Damascus en de Middellandse Zee onderhielden. De stad had een rechthoekig grondplan van 385 bij 350 meter. Ze was ommuurd en had in de vier windrichtingen halfcirkelvormige torens en toegangspoorten. Het stratenpatroon was volledig symmetrisch georganiseerd. Dit stadsplan is duidelijk beïnvloed door de Romeinse en Byzantijnse steden.
Archeologische opgravingen gebeuren sinds de jaren 50 van de vorige eeuw en hebben herkenbare gebouwen blootgelegd: twee paleizen, een moskee, een hamam, huizen en winkels. Er is zelfs een rioleringssysteem teruggevonden met putdeksels in het midden van de straten.
Nadat de Omajjaden in 750 verslagen waren door de Abbasiden, kwam de stad al snel in verval.
Gedurende de Libanese burgeroorlog en vele jaren daarna, tot eind april 2005, was Anjar het hoofdkwartier van het Syrische leger in Libanon. In december 2005 werden vlak bij Anjar massagraven ontdekt waarin Libanese militieleden en ook vrouwen en kinderen waren begraven.
In 1984 werd Anjar door UNESCO tot Werelderfgoed verklaard.