Neem in de Oude Stad op z'n tijd een uitkijkpunt voor een overzicht. In de stegen en straatjes verdwaal je snel, letterlijk en figuurlijk, wat is wat, wie is wie. De stad was altijd een kruispunt van religies en menig heiligdom vond er zijn plaats.

De Tempelberg is een heuvel in het oostelijke deel van Jeruzalem waar de islamitische Rotskoepel centraal staat, een prachtig bouwwerk gebouwd in 690 op de rots waar de profeet Mohammed zijn reis naar de hemel zou zijn begonnen. Het is een gedenkplaats, geen moskee, en alleen voor moslims toegankelijk. Het Israëlische leger controleert de toegang. Toeristen worden beperkt toegelaten.
Deze Rotskoepel is gebouwd op de ruïnes van de Eerste en daarna de Tweede Joodse Tempel - voor joden de belangrijkste religieuze bouwsels ter wereld omdat Gods geest geacht werd daar aanwezig te zijn. Bij de verwoesting van de tweede tempel door de Romeinen in 70 na Chr. begon de Joodse diaspora, en werd de westelijke muur (waarop ik hier uitkijk) als enig overblijfsel de heiligste gebedsplek van het jodendom, de Klaagmuur.

Zo van een afstand overzie en begrijp ik het religieus-historisch kruitvat beter.
Maar ik zie ook wat een enorme uitdaging het voor de 'stad van de vrede’ is om haar naam te gaan bewaarheden.