Boeddha werd omringd met de beste spullen op aarde zodat hij in zijn leven geen ontevredenheid zou ervaren. Tot zijn 29e verjaardag. Hij ging nadenken over het leven buiten het paleis. Ging op pad en leerde hier het echte leven. Hij kwam een oude man, zieke man en dode man tegen. Deze had hij door het leven in het paleis nog nooit gezien. Kort hierna ontmoette hij een monnik en Boeddha besloot al zijn bezittingen achter te laten en te leven als monnik. Boeddha leerde in zijn verdere leven dat het geluk en schoonheid niet aan de buitenkant zitten. Ze zitten in hoe jij in het leven staat en hoe evenwichtig je bent.