Op weg naar Pondicherry stoppen we bij de zoutpannen, waar mannen noeste arbeid verrichten met het samenharken van het zout. Vaak worden er ook kinderen ingezet om te werken in deze witte hel. Hiervoor zijn een aantal stichtingen opgericht om deze kinderarbeid tegen te gaan. Gelukkig waren er geen kinderen te zien. Deze mannen hun huid is helemaal verschraald van de zon. Het lijkt wel gelooid leer. Maar ze blijven er goedlachs onder. Hoe een mens dit kan volhouden?