Verbazing & Eindeloos treinen in Noord India

Door: Gekko82

Geplaatst op Nov 30, 2010

Hello allemaal,

Het werd hoog tijd voor een update vanuit India. Onze laatste berichten kwamen uit Udiapur en Pushkar. Inmiddels zijn we een paar duizend kilometer verder en zitten we in de noordoosthoek van India, in Sikkim.

Vanuit Pushkar hebben we een trein genomen naar Udiapur. Udiapur is te zien in Octopussy ( voor de fans: het eiland in het meer waar Mrs Octopussy en haar vrouwen wonen). Udiapur was een leuke, rustige (rustig is relatief in Rajasthan!) stad aan een meer. Mooi paleis, mooie temples, mooi meer. We hebben in Udiapur Diwali gevierd. Dit is het festival van het licht en is een soort nieuw jaar voor de Hindu’s. Het was superleuk. Overal in de stad zetten mensen kleine olielampjes neer, voor hun huizen, bij de kleine tempeltjes, in het meer. Voor de deuren van huizen werden allerlei schilderingen en bloemversieringen aangebracht en iedereen was in opperbeste stemming. ‘ Happy Diwali!’ all around! Ook was er heel veel vuurwerk, de hele dag, avond en nacht lang.
Vanuit Udiapur hebben we ook een lokale bus genomen om de temples van Ranakpur te bezoeken. Jaintempels, prachtige bewerkte tempels. Absoluut de mooiste die we in India bezocht hebben. Je werd er stil van. De busreis heen en terug was ook een hele belevenis. Uren lang hobbel de hobbel (de bankjes achterin de bus pleurden uit elkaar van het geweld en de ellende), overal stoppen in kleine dorpjes, mensen die je aanstaren, lekker uit het raam rochelen, praatjes met je maken. Onderweg kwamen we jeeps en bussen tegen die zo vol waren dat zelfs het dak volgeladen was met mensen. Je kijkt je ogen uit! Erg leuk!

Vanuit Udiapur hebben we een nachttrein genomen naar Agra, oftewel hometown van de Taj Mahal! In Agra hebben we twee dagen met Luuk en Karin doorgebracht. Dat was super super gezellig! Zo leuk om elkaar te zien, eindeloos bij te kletsen en reis-, scam-, eet-, kotsanekdotes uit te wisselen. Raar idee dat zij bijna aan het eind van hun trip waren (inmiddels weer thuis) en wij eigenlijk pas net begonnen zijn. We hebben samen de Taj Mahal bezocht. Die was echt zo mooi als op de plaatjes. Sprookjesachtig, ondanks alle toeristen. Verder hebben we het sightseeen in Agra er een beetje bij gedaan. Er was vooral heel veel bij te kletsen met Luuk en Ka! Leuk!

In Agra hadden we enige moeite om op een nachttrein naar Varanasi te komen. Uiteindelijk zijn we daardoor een dag langer in Agra gebleven dan gepland. Beetje jammer, want afgezien van de Taj is er niet zo veel in Agra. We hebben nog wel een mooie moskee en paleis in de buurt van Agra bekeken: Fatah Puri Sikri.

Met een matige nachttrein naar Varanasi. Varansi ligt aan de Ganges en is een heilige plek voor Hindu’s. In de Ganges kun je als Hindu je zonden er af wassen en goede karma krijgen, die een leven lang meegaat. De meeste Hindu’s proberen daarom 1 keer in hun leven een bezoek aan de Ganges in Varansi te brengen. Verder is Varanasi een goede plek om te sterven. Wanneer je hier dood gaat, word je automatisch bevrijd uit de reincarnatiecirkels. Daarnaast worden mensen in het openbaar langs de Ganges gecremeerd en wordt as van mensen over de Ganges uitgestrooid. Naast crematies, baden juist ook veel mensen in de Ganges, omdat het water een helende werking zou hebben. Het water wordt daarom ook gedronken. (Het schijnt overigens zo vies te zijn dat er 0 zuurstof meer in voorkomt...). Je kunt ook overal kleine jerrycans kopen om een paar litertjes mee naar huis te nemen. Jammer genoeg zijn onze tassen al vol...
Varansi was een hele belevenis. Veel mensen kijken. Veel kleuren, veel rituelen, veel bijzonder dingen gezien. Erg de moeite waard! We hebben een beetje door het plaatsje gedwaald, langs de ghats (trappen langs de rivier). We stonden al snel bij de burning ghats, waar de crematies plaats vinden. Fascinerend. Lijken worden in katoen gewikkeld en op draagbaren van bamboe naar de Ghat gebracht. Daar worden ze ondergedompeld in de rivier, vervolgens op een brandstapel gelegd. Na een klein ritueel met brandend riet wordt de boel aangestoken. Daarna is de familie snel weg. Er wordt ook niet gehuild, want dat is slecht voor de ziel van de overledene. Het is fascinerend om te zien. Op een gegeven moment zie je ook voeten en hoofden omdat het katoen snel opbrand. Dat betekent dan vaak poken in het vuur en benen opvouwen zodat ook daadwerkelijk alles verbrand. Bijzonder!
Ook bleek er een tweedaags festival van de zon aan de gang te zijn. Dat betekent dat getrouwde vrouwen 36 uur vasten en met zonsondergang en opkomst naar de Ganges komen om te offeren en te baden. Het was zodoende heel erg druk met allemaal vrouwen in gekleurde sari’s die allemaal bezig waren met uitstallingen van groente en fruit, kaarsjes, wierook, sandelhoutpoeder etc.

Vanuit Varanasi hebben we een epic journey gemaakt richting het noordoosten van India. Dat hebben we geweten. We konden alleen sleeperclass boeken. Dat is general klas en overdag betekent dat opvullen, ook als de trein al vol is. Het eerste deel tot Patna was een stoptrein. Heel veel stilstaan en het werd steeds voller. Op een gegeven moment zaten er wel 15 mannetjes in ons stukje. Iedereen staart je aan. Op een gegeven moment komen de vragen; ben je getrouwd (ja, hier wel!!! het makkelijkste antwoord), wat is je beroep, je godsdienst, , wat verdien je,... Na een lange rit kwamen we aan in Patna, waar we 6 uur te overbruggen hadden tot de nachttrein naar Siliguri. Patna vies, echt een teringbende. En alles bleek dicht vanwege een holiday. Zucht... Nou ja, weer overleefd en op de nachttrein vanuit een supervol station. De nachttrein bleek vreselijk. Vies, stank, vol, benauwd, warm, herrie, snurkers, licht aan, licht uit… lekker nachtje!!!! Wat wil je, het is India. Zo beleef je nog eens wat. Uiteindelijk overleef je ook dat wel weer!