New Delhi

Chai, chai, chai...

marlinnie was hier op 2017-10-28 Gepost op: 2017-11-03 13 reacties.

We volgen de oudere man, in witte kiel, met zware koffers op het hoofd, die ons naar het juiste treinstel zal dirigeren. We zoeken onze weg langs enorme bergen met tassen, ertussen liggen mensen verscholen, herkenbaar aan de lichaamsdelen die hier en daar onder de dekens vandaan komen. Ze liggen te slapen tegen hun bagage, toveren maaltijden tevoorschijn uit meegebrachte pannen of lezen rustig een krantje. Honderden passagiers bivakkeren op de stenen vloer van de stationshal in Delhi. Wachtend op de (vertraagde) trein, hebben hun aansluiting gemist of willen op tijd zijn om, zodra de trein binnenrolt, vooraan te staan voor de weinig niet-gereserveerde plekken. Kinderen met zwarte vegen op het gezicht, scharrelen rond op blote voeten en in gescheurde kleren, klampen iedereen aan voor een beetje geld of eten. Hartverscheurend om te zien en je voelt je zo slecht als je ze met alle macht probeert te negeren, er is geen beginnen aan, het zijn er teveel.

Wachtend op het perron is het een komen en gaan van treinen, forensen die 2 uur moeten reizen, al hangend uit een overvolle trein. Achter de tralies van de lagere klasse zien we de nieuwsgierige blikken van breed lachende kinderen, die hun armen door de tralies steken om naar ons te zwaaien. Een station is blijkbaar een goed moment om de coupé een beetje op te ruimen want we zien uit meerdere raampjes het afval het spoor op vliegen. De ratten, honden en kraaien komen erop af als vliegen op de stroop, om er na wat gerommel tussen het plastic met afgekloven kippenbotjes vandoor te gaan. We maken ons klaar voor een ochtendje treinen.

Tijdens het ochtendgloren zien we met kleine slaperige oogjes, al knikkebollend, de zon aan de horizon verschijnen. Een dikke laag mist houdt 'm nog even tegen, het zal niet lang duren voor de warmte ons zal bereiken. Langzaam rijden we de stad uit, langs sloppenwijken waar mensen voor hun primitieve, uit golfplaat opgetrokken, huisjes zitten en kleine kinderen in hun blote billen naar buiten rennen, op nog geen meter van het spoor. We rijden door het land, de stad ligt achter ons, hobbelen langs droge vlaktes, kleine dorpjes en eenzame hutjes. Regelmatig toeterend duwt de trein het spoor voor zich uit. Voor (onbewaakte) spoorwegovergangen staan afgeladen riksja's naast ezeltjes en mannen met handkarren te wachten tot we zijn gepasseerd, er lijkt voor hen geen eind aan te komen.

De schokkende bewegingen van de trein doen de afdwalende gedachten naar de achtergrond verdwijnen en brengt me terug naar het heden. Aarzelend ga ik op zoek naar een toilet, het liefst zou ik een toiletbezoek uitstellen maar mijn blaas is het daar duidelijk niet mee eens. De aanblik en de geur van het ‘western toilet’ is om droevig van te worden en ik verwacht van het gat in de grond niet veel beter. Bij het openen van de deur hou ik m’n hart vast, wat volkomen onterecht blijkt, er hangt papier, er is zeep en zelfs stromend water, waar een mens al niet blij van kan worden. Al zit ik in een hobbelende, schommelende trein, ik ga de uitdaging aan. Opgelucht begeef ik me terug naar mijn plaats waar even later een luid roepende chai-verkoper mijn aandacht trekt. Chai, chai, chai!! Een iel klein mannetje met een veel te schelle stem voor zijn postuur draaft voorbij, voordat je überhaupt kan bedenken dat je wel een kopje lust, is de man alweer verdwenen. Tegen de tijd dat hij terugkomt ben ik alweer in slaap gesukkeld en wiebelt mijn hoofd heen en weer op het ritme van de trein.

Dingdong, may I have your attention please, we are arriving at Ajmer station in a short while!

Ik rek me uit en begin in een traag tempo mijn spullen, die alle kanten op zijn gewiebeld, te verzamelen. Nog voor de trein tot stilstand is gekomen stormen de kruiers de wagons binnen, iedereen graait nerveus zijn bagage bij elkaar, waarop men met tientallen tegelijk probeert de trein te verlaten. Met stof tot onder de kleren en verdoofd in het hoofd van het treingeraas verlangen we naar een verkwikkende douche en schone kleren.

Het spoor is de levensader van India, het verbindt de kleinste dorpjes met de grote steden. Het spoorwegennet is hier dan ook verrassend goed georganiseerd. Boeken doe je via het internet, maanden van tevoren (dat wel), want ben je te laat dan kan je aansluiten op de wachtlijst van soms wel 150 personen. Vandaar de vaak overvolle stations, waar iedereen hoopt in de komende dagen een plekje te bemachtigen. Heb je wel een kaartje dan staat je naam op de lijst met passagiers die ze op elk treinstel (op lange trajecten) plakken. Dat is wel even zoeken, de gemiddelde trein is hier 500 meter lang en er bestaat zelfs een perron dat 1,35 km lang is. Treinreizen van meerdere dagen zijn hier heel normaal, dat de trein maar maximaal 80 km per uur gaat helpt niet mee en dus is een vertraging van 4 uur geen uitzondering. Als je iets van het land wil zien moet je reizen, geduld hebben en vooral genieten van wat er voorbijkomt. Want waar zouden we zijn zonder de trein.

Reisaanbieding - Outsight Travel

Kerala backwatercruise in Zuid-India!

2 dagen vanaf € 79
Bekijk aanbieding EXCL. VLUCHT | Bouwsteen

Andere blogs van marlinnie

Reinheid in zijn zuiverste vorm

Varanasi ontwaakt. Mannen komen zich baden, poetsen hun tanden. Vrouwen gaan, met sari en al, kopje onder. De was wordt gedaan, gordijnen en beddengoed uit de hotelletjes liggen meters achter elkaar t... Lees meer

India • Varanasi

Kleine wasjes, grote wasjes

Kerala, de provincie met de bijnaam ‘Venetië van het Oosten’, staat bekend om zijn backwaters. Zoals de bijnaam al doet vermoeden bestaat dit uit een netwerk van rivieren, kanalen en meren. We zijn be... Lees meer

India • Kerala

Rondje om de kerk

Van basiliek tot tempel en van moskee tot kathedraal alle gebedshuizen zijn in Bangalore vertegenwoordigd. Vaak heb je niet eens door dat je een tempel of moskee passeert tot je over de schoenen strui... Lees meer

India • Bangalore

Alle blogs van marlinnie

13 reactie(s) bij "Chai, chai, chai..."

Leuke blog, je rijdt als het ware een stukje mee! Gefeliciteerd!
Door marjan stolk • geplaatst op 2017-11-18 16:23:56
Gefeliciteerd met je topblog vd week!
Door karinm • geplaatst op 2017-11-17 17:45:14
leuke blog - Paul Theroux achterna blijkbaar ... proficiat
Door PatrickPereira • geplaatst op 2017-11-17 17:29:54
Gefeliciteerd met deze topper!
Door WKerkhof • geplaatst op 2017-11-17 17:12:45
Van harte gefeliciteerd met de topblog van de week!
Door agrotewal • geplaatst op 2017-11-17 15:22:08
van harte met de topblog van week
Door aticketto • geplaatst op 2017-11-17 13:32:01
Gefeliciteerd met je winnende blog. Uitstekend geschreven, complimenten!
Door neretslok • geplaatst op 2017-11-17 12:22:56
De redactie heeft deze tekst verkozen tot Topblog van week 45! Een treinreis, als wij met je mee reisden. De beschrijving liet je meteen een inbeelding geven, van hoe jij alles hebt gezien en meegemaakt. Tevens een mooie manier op het land op een andere manier te verkennen. Een avontuur opzich en zeker de moeite waard! Gefeliciteerd met deze topper en je extra verdiende punten! Gr. de Redactie.
Door REDACTIE • geplaatst op 2017-11-17 11:59:13
Mooi beschreven blog! Leuk om zo even met je mee te reizen!
Door WKerkhof • geplaatst op 2017-11-06 17:27:18
Heel beeldend beschreven. Een prachtige reis-ervaring
Door aticketto • geplaatst op 2017-11-06 14:31:45
Mooi beschreven avontuur.
Door photofreak • geplaatst op 2017-11-05 16:49:00
Heerlijk zo'n treinreis, je hebt het mooi beschreven!
Door karinm • geplaatst op 2017-11-03 11:01:19
Mooi beschreven reis, ik zie je zo zitten in een overvolle coupe. Goed om op die manier wat van het land te zien.
Door agrotewal • geplaatst op 2017-11-03 08:35:13