Heiligschennis en Dracula-beten

Door: Beeart

Geplaatst op Jan 10, 2012

Noord India

India is geen grap en moet je serieus nemen, weet ik nu…maar toen, tijdens mijn eerste bezoek aan een Apen-tempel (!) dacht ik daar nog heel anders over. Het zal allemaal wel ! Zweefgedoe !. Dus ook geen offer gebracht aan de honderden aanwezige ( heilige) apen.
Daar kom je in India niet mee weg! Weet ik nu. Een van de “heiligen” sprong mij van achteren in mijn nek en liet een echte Dracula-beet achter: vier perfecte puntjes. De toorn der Heilige Apen was echter nog niet geweken en hun Jihad had ver strekkende gevolgen; de volgende dag scheurde de velg van m’n voorwiel in tweeën!
Niet onbelangrijk detail is dat mijn velg-maat lees wielmaat hier in India onbekend is en dus qua vindbaarheid vergelijkbaar is met de beroemde speld in een hooiberg of zoals een spreekwoord in India zou kunnen luiden : een niet behulpzame Indier zoeken tussen honderd duizend Indiers !!

Maar dat is in India geen probleem…spelden waar roepies aan te verdienen zijn, zijn altijd de moeite van het vinden waard !
In een vrij grote stad, vier uur “bussen” (70 km, echt waar !) verderop, worden vijf mannen aan het zoeken gezet, terwijl de eigenaar van de fietsenwinkel trots zijn exotische klant onderhoudt.
Nadat ik een uurtje of zo de mantra “geduld is een schone zaak” had opgezegd, kwam de eerste speurder tevoorschijn met een wiel, maar niet eentje waar ik in de verste verte iets mee kon. Daar kreeg hij dan ook een flinke uitbrander voor.! Mijn pogingen om dit te voorkomen werden door de fietswinkel-koning bijna gezien als een openlijke provocatie…Niet mee Bemoeien ! Cultuur Verschil !

Ik zal je de speurders 2, 3 en 4 besparen…allemaal lieverds maar helaas geen verstand van fietsen. Bijna had ik de moed opgegeven,de schemer kwam snel en ik moest nog vier uur terug “bussen” . Maar als in een happy end van een Bollywood film, kwam speurder 5 met iets dat leek op een 28 inch wiel. Het was een 27 inch wiel, samen met een wat hogere band kwamen we wel erg dicht bij de gewenste maat. Op de velg prijkte de naam “Hero“, waarschijnlijk genoemd naar zijn toekomstige berijder. Het bedrag dat ik voor “Hero” moest neertellen leek wel een grap: tweehonderdvijfenzestig echte roepies oftewel vijf euro en een beetje, inclusief twee extra binnenbanden en nieuwe handvaten !!
De volgende dag onderging “Hero” een heuse duurtest; 75 km slechte of geen weg langs prachtige bergen en ravijnen…Hero mocht blijven . Vanaf dat moment knielde ik nederig voor elke aap, slechts in gedachten natuurlijk, maar dat lag aan hun aantal en niet aan mijn ongelovigheid.