Best moe van de lange dag val ik direct in slaap. Ver weg in dromenland geniet ik nog een keer van het heerlijke Filipijnse eten eerder vandaag; de adobe, gevulde intvis en 'porkbelly'. Net als ik aan het denkbeeldige toetje wil beginnen, schrik ik wakker. Ik zit rechtop ik bed. "Wat was dat?', vraag ik mezelf hardop af. Voorzichtig doe ik het licht aan. Niet te zien. Dan klinkt er een enorm gekrijs uit de hoek van de kamer. Opnieuw schrik ik me te pletter.

Wat beweging bij het plafond trekt mijn aandacht. What the f*#k is dat??? Ik zie een groen-roze gekko ruim 30 centimeter lang beest tussen het houtwerk verdwijnen. Zij staart hangt nog uit het gat. Het lijkt wel een 'Doe Maar' shawl uit de begin jaren '80.

Het is even stil, maar dan opnieuw het geluid. Een luid en scherp 'Geckoooooo, geckoooooo' klinkt door de kamer. Een gecko! Zo groot en gekleurd heb ik ze niet eerder gezien.

En waar ik bang voor ben gebeurt. Elk uur komt ‘ie uit zijn schuilplaats om lekker hard te krijsen.

Fijn, een natuurlijke bewegende wekker zonder snooze knop!