Zijderoute, China
In het afgelegen noordwesten van China leeft een kleine groep Kazakken nog steeds als nomaden. Onduidelijk is hoelang nog, want de lokroep van de consumptiemaatschappij klinkt inmiddels ook hier. Een reis naar deze laatste herders van het Morgenland blijkt dan ook niet zonder bizarre tegenstellingen en onverwachte gevaren.
Tekst Jona Dekker Fotografie Tom van der Leij
Nomad's land
‘Welkom in de spookstad van de wereld!’ Een
wasmiddelreclame-achtige omroepstem klinkt in lyrisch Mandarijn
door de luidsprekers van het treintje vol Chinese toeristen. We
tuffen dicht op elkaar gepakt door het kameelbruine landschap.
Anders dan op de verlaten graslanden en eindeloze olievlaktes
enkele kilometers verderop, hebben wind en water hier geen leegte,
maar een verzameling grillige rotsformaties achtergelaten. Voor
zeven euro laten elke dag honderden bezoekers zich er rondrijden.
Het thema van de rit: alle bekende gebouwen, dieren en monumenten
die je in de rotsen kunt herkennen.
‘Aan uw linkerhand ziet u een rotsformatie in de vorm van de
Titanic’, vertaalt onze gids de opgetogen omroepstem. Celine Dions
soundtrack My Heart Will Go On zet de woorden kracht bij. De
geheimzinnige, fluitende wind tussen de rotsen waarnaar de ‘Ghost
Town of World’ is vernoemd, valt niet meer te ontdekken door het
luidsprekergeweld. Alle Chinezen om me heen richten in één beweging
hun verbazingwekkend grote Canons en Nikons op de ‘Titanic’. Klik,
klik, klik. Het meisje naast me fronst haar wenkbrauwen. Ze lijkt
even in verwarring over welke vorm er nu eigenlijk op een
cruiseschip lijkt: dat vierkante blok daar bovenop die rots? Nou
ja, klik (...)
Lees het volledige artikel in Columbus Magazine Editie 25
Klik om te kijken of de papieren editie of de digitale editie nog beschikbaar is.
