Krugerpark

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Krugerpark image

Krugerpark

Krugerpark
Zuid-Afrika
Kymmie

Into the wild (deel 1)

Na drie ontzettend leuke dagen bij Albert en Thea in Pretoria, die ons verschrikkelijk in de watten hebben gelegd, werd het tijd om het wilder aan te pakken. Op naar de olifanten en leeuwen in het Kruger Park! Veel mensen gaan in het zuiden het park in. Wij hadden besloten om via de Palaborwa gate erin te gaan en zodoende naar het zuiden af te zakken. We namen de Panaroma route zodat we onderweg nog wat moois te zien hadden. Onze eerste stop was bij Gods Window. Een normaliter prachtig uitkijkpunt waarbij je met helder weer ontzettend ver kan kijken. Behalve die dag……Als we 30m zicht hadden was het ver. Daar stonden we dan, met ons hoofd in de wolken. Nee, niet van de mannen!!!

Gelukkig hadden we bij Bourke’s potholes meer geluk. We hadden een prachtig uitzicht op de Blyde river en de canyon. Machtig mooi om te zien wat de kracht van water kan doen!! Vanuit daar zijn we verder gereden naar de Rondavels. Drie bergtopjes die lijken op de ronde hutjes in het land. We hadden een schitterend uitzicht op zowel de Rondavels als op het meer wat er naast ligt.

Omstreeks 15:30 kwamen we aan bij de Palaborwa gate. We hadden vanaf dat moment nog drie uur om bij ons kamp te komen. Tijd zat!!!! Al na enkele honderden meters kwamen we het eerste wild tegen. Ok, wie het kleine niet eert is het grote niet weerd. Ik zal niet gaan opscheppen! Het ging om een groepje impala’s ;-) Het was bloedheet en ik kon me goed voorstellen dat de dieren liever in een plas water of in de schaduw lagen dan ons te komen verwelkomen. Tegen etenstijd kwamen we onze eerste olifant tegen!! Snel tientallen foto’s maken, want je weet maar nooit of je er nog meer gaat tegen komen. Het kamp waar we de eerste nacht doorbrachten heet Olifants kamp. Het kamp zal de naam niet voor niets hebben gekregen, want enkele km’s voor het kamp kwamen we een grote groep olifanten tegen. We waren erg onder de indruk. Zo erg, dat we bijna de tijd uit het oog verloren. Om 18:30 sluiten de poorten van de kampen en moet je binnen zijn. Ben je te laat dan volgt er een fikse boete!!

Over boetes gesproken, Anouk heeft haar eerste te pakken. Echt een stoer verhaal is het niet, want ze reed slechts enkele km’s per uur te hard nadat we een dorpje verlieten. Een agent hield ons staande en vertelde doorleuk dat we 25 euro moesten betalen. Met een beetje lief kijken, doen alsof we ons nergens bewust van waren en zielig vertellen dat we slechts op vakantie waren kregen we er 5 euro vanaf geluld. Toe maar!!! ;-) We kregen geen bonnetje en gingen er vanuit dat de 20 euro zo in de zak van de agent zou verdwijnen. Niets bleek minder waar. Terug naar Olifants kamp. Vanuit het kamp kun je beneden de vallei in kijken waar wild zoals nijlpaarden en olifanten aan het drinken zijn. Ook kun je vanuit daar Mozambique zien liggen.

De tweede dag zijn we via kamp Satara naar Lower Sabie gereden. Al tijdens de eerste km’s die dag kwamen we giraffe’s en zebra’s tegen. Maar ook wij hebben oog voor detail en hebben zelfs een mestkever op de foto gezet. Dit naast natuurlijk de foto’s van nog meer olifanten, nijlpaarden, neushoorns, buffels hoopjes bokjes en hertjes, een Afrikaanse zeearend en enkele ondeugende bavianen. Drie van de big vijf konden we al afvinken. Vanaf nu waren we super gefocust op luipaarden en leeuwen. Maar toen we Lower Sabie binnen reden hadden we geen enkel luipaard of leeuw gezien :-(

Tijdens het inchecken bij de receptie stond een man die ik al eerder gezien had. Hij lachte vriendelijk naar me en vroeg doodleuk of we het luipaard enkele honderden meters voor de poort hadden gezien. Say again!!!!! Inmiddels was het 17:30 en we moesten om 18:15 op de parkeerplaats zijn voor de nightdrive. We moesten ook nog eten en enkele boodschappen doen. Zo snel als we konden zijn we naar de plek gereden net buiten het kamp waar het luipaard gezien was. We waren niet alleen. Hoopjes auto’s probeerden het beste zicht te krijgen. Iedereen keek naar links. Waar zat hij? Bij navraag bij een auto bleek dat het luipaard zijn prooi in een boom had gehangen en hijzelf weer naar beneden was gegaan. Met mijn telelens kon ik de impala inderdaad zien hangen. Een slap hertje hangend in de boomtoppen hoog boven ander wild. Het luipaard was nergens te zien! Snel terug naar het kamp voor de boodschappen en de nightdrive.