Mijn hart stond bijna stil, de motor liep stilletjes voor de doorstart, de gids was de rust zelve, de adrenaline schoot door mijn hele lijf. Ik was blij dat ik vooraf de camera al tegen mijn oog had, dan hoefde ik niet te bewegen, alleen met de vinger. Maar door de lens leek deze heer echt in mijn gezicht te zitten. Ik moest later toch even heel goed bij komen, met een biertje, phoe, phoe.