Seblehet el Melah.

Van uit Zarsis gaat een weg naar het zuiden,
De weg naar het vele zand en zijn mooie kale bergen.

Dan doorkruis je hier deze vlakte,
Die vlakte van alleen maar zout.

Vlak en onherbergzaam zonder enig geluid,
Maar herkenbaar in dit deel van het zuiden.

Niets en verder niets in zicht voor een herkenbaar punt,
Maar gelukkig de wegen zijn er echter zeer goed om te rijden.

Die vlakte lijkt eindeloos met alleen maar zout zo ver je ziet,
Gevangen ben je hier echt met alleen het ruizen van de wind.

Hoe mooi doet zich hier ineens eens een roestig huisje (tentje) aan,
Waarvoor, hoe en waarom staat dit hier zo ineens in deze verloren vlakte van zout.

Rust roest niet maar hier zeker wel op metaal.

En het zilte wit en het hemelsblauw doet het goed.