El Djem

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

El Djem image

El Djem

El Djem
Tunesië
JessicaRonken

Dag 5 Studiereis/Vakantie Tunesië Deel 1

Zondag 17 oktober 2010
Wat gaat de wekker vroeg vanochtend: om 05.00 al. We pakken snel wat spulletjes om mee te nemen op de safari en daarna ontbijten we en leveren we de kamersleutels in bij de receptie.
We wachten buiten op de jeep en om 06.50 komt de jeep aanrijden. Onze gids stelt zich voor als Walid, hij is Nederlands sprekend wat super fijn is, en we hebben blijkbaar toch een chauffeur, Khalid. De gids vindt het vreemd dat tegen ons is gezegd dat we zelf moeten rijden want dit mag van de Tunesische regering niet als je een jeepsafari met gids boekt. We zijn aan de ene kant teleurgesteld dat we niet zelf mogen rijden in deze luxe nieuwe jeep maar aan de andere kant maakt het niet uit, want nu kunnen we om ons heen kijken en allemaal genieten van het landschap. We laden onze spullen in de auto en dan zijn we klaar om te vertrekken. Onze eerste autorit gaat naar El Djem, hier staat het derde grootste amfitheater (na Rome en Verona) ter wereld. De rit duurt ongeveer anderhalf uur. We rijden langs de kust en we zien onderweg een heuvelachtig landschap met voornamelijk olijfbomen. El Djem is een mooi theater. Het ligt in een klein dorpje waar verder niks te doen is. Om het theater staan een aantal kraampjes waar verkopers sjaals en dergelijke proberen te verkopen. De gids vertelt wat over de geschiedenis van het theater daarna hebben we een uur vrije tijd in het theater. We lopen rond en maken veel foto’s. Van bovenaf heb je een mooi uitzicht op het theater en over de stad en omgeving. Als het uur voorbij is lopen we terug naar de jeep en kopen onderweg hoofddoekjes bij 1 van de kraampjes. Ik word door de verkoper omgedoopt tot Shakira. Eline’s nieuwe naam is Fatima, Sidney is de president in Ivar heet vanaf nu Ali Baba. De Tunesiërs hebben wel humor! De hoofddoekjes zijn overigens wel fijn want ze beschermen goed tegen de zon. We vervolgen onze reis naar Matmata, onderweg stoppen we in Maharas waar we een plaspauze houden. Daarna is het nog ruim 2 uur rijden naar Matmata. Op de weg naar Matmata heb je een straat waar overal kleine restaurantjes zijn en waar allemaal dode schapen op hun kop aan de gevel hangen. Hier kun je dus heel vers schapenvlees eten. De schapen worden elke dag Halal (dus richting Mekka) geslacht. Bij sommige schapen zie je dat ze net geslacht zijn en dat er plasjes bloed onder liggen. Ik vind het apart om te zien maar als vegetariër zijnde vind ik het ook een beetje luguber. Mijn medereizigers willen graag stoppen om een maaltje schaap te eten maar volgens de gids hebben we daar nu geen tijd voor. Stiekem ben ik heel opgelucht dat we hier niet hoeven te stoppen en gewoon onze weg vervolgen. Onderweg zien we heel wat illegale tankstations. Hier kun je 10 liter benzine kopen voor omgerekend 60 eurocent. Hartstikke goedkoop maar ook hartstikke verboden natuurlijk. Het zijn veelal Libiërs en Algerijnen die hun benzine hier proberen te verkopen. In deze landen is de benzine namelijk nog stukken goedkoper dan in Tunesië.