We hebben een afspraak om een dorpsgemeenschap te bezoeken waar weinig toeristen komen, maar de reis duurt langer dan gepland. Wat zijn de dorpelingen blij als we eindelijk in het donker arriveren.
De jongetjes weten niet hoe hard ze moeten rennen om ons als eerste te begroeten met de bekende stoere 'power' vuisten. Later moeten ze afstand houden, want de gasten voeren een ernstig gesprek met de dorpsoudste.
Fantastisch om zo verwelkomd te worden.