Tussen de middag liep ik de berg af naar het dorp. Onderweg enkele jolige vrouwen die palmwijn aan mij proberen te slijten. Ik begrijp niet alles wat ze zeggen, want mijn Portugees of Creools is niet zo goed. Ik ga er maar van uit dat ze iets naar mij roepen in de trant van: hé knappe man, wil je palmwijn van mij kopen?". Dat moet het toch geweest zijn? Ik loop verder naar het dorp en wordt steeds begroet. Een enkeling vraagt om een foto (ik sta inmiddels bekend als de fotoman). Het leukste is natuurlijk even op het schermpje kijken. In het dorp haal ik broodjes en versuikerde kokos. Onze lunch van de dag. Dit jochie verkocht de zoete broodjes.