Helaas waren het tijdens mijn verblijf vooral de kindertjes in Rwanda, die met regelmaat een lach tevoorschijn konden toveren. Ik was er in 2005 en bij de meeste volwassen was er 10 jaar na de genocide nog weinig rede tot blijdschap. Bij hen had angst en gebrek aan vertrouwen, in elkaar en in de maatschappij, nog steeds de overmacht.