Van Nairobi naar Kaapstad Deel XIII

Door: Evstee

Geplaatst op Aug 6, 2010

Volgende ochtend zijn we half 6 vertrokken om Etosha weer uit te gaan. Onderweg gestopt voor ontbijt en nog leeuwen en klein wild gezien.

's Avonds hebben we overnacht in Cheetah Park. Cheetahs worden door veel boeren in Namibie gezien als een plaag en dus doodgeschoten. De van oorsprong Duitse familie op het park is begonnen met het opvangen van gewonde en ongewenste cheetahs nadat ze 15 jaar geleden 3 wees kittens hadden gevonden op hun boerderij.
Nadat we aankwamen werden we in een pickup truck geladen met een regenton vol dode ezel en wrattenzwijn. Toen we het hek doorreden, waren we in no-time omsingeld door 10 volwassen cheetahs, wat niet echt comfortabel voelde... Gelukkig was er genoeg vlees voor allemaal, zodat we niemand overboord hoefden te gooien!!

's Avonds na het eten in de bar beland. Met een goed doel, want de opbrengst van de bar komt ten goede aan de cheetahs. Drinking for the cheetahs dus!! We hebben ze flink gespekt, resultaat: om 01.00 in bed, een kapotte broek voor Danny en geen druppel sterke drank meer in de bar.....

Volgende morgen gelukkig geen kater toen we op bezoek gingen bij de familie thuis. In huis hebben ze namelijk 3 tamme cheetahs, die spinnen als een huiskat (maar dan 10 x luider). Ik vond het niet zo' n geslaagd idee en ben dus maar buiten de hekken gebleven. Dat bleek echter nog een minder goed idee, aangezien ik verrast werd door een giraf die ineens opdook achter me!! Gelukkig bleek het de tamme huisgiraf te zijn! Hij was overigens wel wat opdringerig en stak zo z'n kop door het raam van de truck naar binnen, waarbij hij de Playboy van Dan uit het baggagerek trok!!!

Na het afscheid van de cheetahs en de giraf hebben we de hele dag door de bergen gereden. Schitterend landschap, maar zoveel stof........ En dus echt overal stof: in je oren, in je schoenen, in je haar, in je camera.... Gelukkig maakte het uitzicht veel goed, al had Barbara (de truck) het wel zwaar in de bergen!! Uiteindelijk bereikten we de Atlantische kust, wat dus betekent dat we nu echt Afrika doorkruist hebben van kust tot kust!

's Avonds bushcamp zonder bush... wat betekende kamperen in een maanlandschap waar de temperatuur daalde tot het vriespunt. Mijn extra deken hielp zelfs niet meer en ik heb met alle kleren aan geslapen.. Kou+slechte maaltijd+slaaptekort = chagrijnige Es.

Volgende dag wederom een stoffige lange rit door de bergen, op weg naar de Skeleton Coast. ' Ochtends eerst een bezoekje gebracht aan Cape Cross Seal Colony, wat helemaal geweldig was: meer dan 100.000 zeehonden bij elkaar op een rots! Helaas betekent 100.000 zeehonden ook een heleboel zeehondenpoep en stonk het echt een uur in de wind!!
Na dit stinkende bezoekje zijn we doorgereden naar de Spitzkoppe, een rotsformatie in het midden van Namibie. Schitterende omgeving, maar wederom kamperen zonder voorzieningen.. Toen Will een ratelslang ontdekte in ons zelf-gegraven toiletgat had ik het wel even gehad. En ik had ook nog corvee... gelukkig viel de pasta goed in de smaak.

Ondertussen probeerden de mannen onze wereldontvanger aan de praat te krijgen, zodat we 's avonds naar Engeland-Amerika konden luisteren. Tevergeefts, zo ver van de bewoonde wereld was er simpelweg geen ontvangst. Gelukkig kwamen de Smelly Boys (Jonge Mark, Will en Dan) op hun klim naar de top van de berg een parkwachter tegen die hen een lift aanbood naar een nabijgelegen huis... met tv! Zo kwam het dus dat we met 17 mensen in een pick-up truck voor 8 personen zaten geprakt en de wedstrijd hebben gekeken in een huiskamer/bar met een oude tv op een boomstronk.
's Morgens eieren gebakken voor 26 man op een houtvuur, begin het bush koken aardig onder de knie te krijgen, denk erover mijn elektrische fornuis thuis in te ruilen!! Daarna op weg naar Swakupmund IN DE BEWOONDE WERELD!
Hier zijn we nu nog, vanavond de laatste nacht en het bevalt prima. Eindelijk weer een bed, een douche (alhoewel ik me na 30 minuten douchen nog steeds behoorlijk vies voelde: moest 3 x m'n haar wassen om de dreadlocks eruit te krijgen...) en alle andere voorzieningen die thuis zo gewoon zijn!!

De eerste avond zijn we met z'n allen uit eten geweest en een geweldig restaurant. Ik had de seafood platter gedeeld met Lindsay! Calamari, oesters, gegratineerde mosselen, gebakken haak, kreeft, gambas..... Heerlijk!
Een perfect laatste avondmaal als je jezelf de dag daarna uit een vliegtuig gaat storten op 3500 meter hoogte!!! En ik heb het gedaan en geen minuut spijt ervan, het was geweldig! Ik was wonderbaarlijk relaxed, zo relaxed dat de rest van de groep dacht dat ik onder invloed was. Samen met Helena en Julz (die allebei hysterisch bang waren voor alleen het vliegen al) ben ik naar boven gegaan. Ik moest als laatste en het was wel even slikken om de andere twee uit te het vliegtuig te zien vallen! En het was wel eng om op de rand te moeten zitten met 3,5 km onder je, maar het ging zo snel dat je het amper realiseert.

De vrije val brengt zoveel adrenaline in je lijf, ongelofelijk maar zodra je parachute opengaat lijkt het alsof je zweeft!! Ik kon niet stoppen met grijnzen, het was zo gaaf!! De instructeur waarmee ik sprong (je hangt vastgeketend onder hem) was super en heeft alles gefilmd. Vanmiddag krijgen we de film te zien, zal erg charmant zijn want toen we eenmaal op de grond waren bleek dat ik wat snot in zijn haar had geblazen tijdens de vrij val... Erg beschamend....
Vandaag een rustige dag, beetje internetten en luieren en dan vanavond weer uit eten en op stap in de bar in het hostel. Wat een leven!

Ondertussen begint het einde wel in zicht te komen, en ik wil nog helemaal niet naar huis!! De voetbalkoorts is wel volop aanwezig, dus we kijken uit naar Kaapstad. Maar eerst nog een paar dagen zandduinen, heerlijk eten en wijnproeven in de Kaap!