Fish River Canyon

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Fish River Canyon image

Fish River Canyon

Fish River Canyon
Namibië
Pascaloubrie

Het Zuiden

Zand zand en nog eens zand


Gister zijn we naar Fish River Canyon gereden. Dit is de tweede grootste canyon na de Grand Canyon. I.t.t. Amerika buiten ze het toerisme niet uit en ben je hier helemaal alleen. Helaas weer een erg slechte weg voor je er bent. Er zijn ook geen restaurants of busverbindingen voor toeristen. Er is een postkantoortje en een wc. Een uitzichtpunt waren ze nog aan het bouwen. Nu stonden we bij het randje, zeg maar. Wel ook erg mooi.
Daarna naar Aus gereden. GElukkig het laatste stuk over de snelweg (lees: smalle, geasfalteerde weg waar je 120 mag). Na honderden kilometers gravel was dit wel lekker en weer kwamen we geen kip tegen. In Aus aangekomen eerst getankt, aangezien het lichtje brandde. De banden worden dan meteen ook even gechecked en de ramen gewassen. Pascal werd aangesproken door een man die heel enthousiast z'n huis aan de overkant van de straat uit kwam gerend. Hij sneed tekeningen in balletjes die uit een bepaalde boom kwamen. Toen Pascal vertelde dat we die dag 1 jaar getrouwd waren, raakte hij helemaal door het dolle heen en maakte hij een 'hele speciale' voor mij. 's Avonds gingen we eten in het restaurant en bleek dat ze een tafel in een apart zaaltje versierd hadden met bloemen, hartjes en kaarsen. Dit had Pascal geregeld omdat we een jaar getrouwd waren! Lief he... Ze vroegen zelfs of we de volgende ochtend ook aan die tafel wilde ontbijten!
Vandaag zijn we naar Kolmanskop gereden, een spookstadje. Was leuk om te zien. Daarna verder richting Ludritz. Eerst naar het uitkijkpunt Point Diaz. Wat een ruige natuur en weer niemand te bekennen waardoor we bang wraen dat we ergens reden wat eigenlijjk niet de bedoeling was. Het was een soort smalle strook met een hoop bochten en heuvels en aan beide kanten de zee. Erg mooi en ruig, we reden over zand. We vreesden wel een beetje voor opkomend water dus zijn we al snel weer terug gegaan.
Ludritz stelde niks voor. Het was er bloedheet, terwijl het een van de meest winderige en mistige kuststeden van de wereld schijnt te zijn.
Verder hebben we de wilde paarden bij Aus gezien. Hier waren ook nog springbokken, struisvogels en oryxen.

Groeten Pascal en Isabel