Etosha

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Etosha image

Etosha

Etosha
Namibië
LWesterik

Leeuwen in de zinderende hitte

Etosha National Park is in veel opzichten wat je je voorstelt van een wildpark in Afrika. Uitgestrekte steppes, de zon die als een koperen ploert aan de hemel staat en dieren die zich in de middagzon tegoed doen aan het beetje schaduw dat de paar, vaak zelfs dorre, bomen ze biedt.
Wat ook tot de verbeelding spreekt is een grote groep zebra's die gemoedelijk naast oryxen en springbokken rondom een waterplaats (Springbokvlakte) graast. Wat daarentegen wél heel vreemd is, is dat er op de stenen rand van diezelfde waterplaats een viertal leeuwinnen onder de hitte ligt te zuchten. En dat allemaal om een paar minuten voor 12.00 uur, dus het heetste moment van de dag breekt aanstonds aan.
Nadat we ons met veel moeite wisten los te rukken van dit schouwspel zijn we richting ons kampement (Okaukeujo) gegaan. Juist omdat het midden op de dag is en we inmiddels ook wel wat ervaring met wildparken hebben weten we dat er verder niet heel veel bijzonders te zien zal zijn tot de namiddag. Zelfs bij de Okaukeujo waterplaats staat enkel een eenzame zebra tot zijn buik in het water. Verder zie je helemaal niets anders dan de opstijgende warmte.

Rond 16.30 uur zijn we het park weer ingereden en onze nieuwsgierigheid bracht ons wederom bij de Springbokvlakte. Zouden de leeuwinnen er nog zitten of zouden die inmiddels toch voor de verkoelende schaduw hebben gekozen? Gelukkig voor ons hadden ze die schaduw niet opgezocht. Er waren zelfs nog 2 leeuwinnen en een jong mannetje aangeschoven op de stenen rand. En later kwam er zelfs een groter mannetje op de dames afgelopen.
We werden zelfs getrakteerd op een aantal jachtpogingen op een zebra, 2 giraffes en een springbok. Maar beide leeuwinnen die deze pogingen ondernamen haakten al vrij snel af. Terwijl de avond langzaam om ons heen viel moesten we terug naar het kampement. Om 19.00 uur moesten we namelijk binnen de hekken zijn.
Maar ook bij de Okaukeujo waterpoel was inmiddels genoeg te beleven. Zebra´s en springbokken werden afgewisseld door giraffen en jakhalzen terwijl ook zwarte en witte neushoorns samen met olifanten strijden om een plek voor onze lens (of eigenlijk gewoon voor een slokje water, maar laat mij lekker in de waan dat ze speciaal voor mij komen).
Terwijl onze magen inmiddels ook wel toe zijn aan een drankje en we dat gelijk maar combineren met een stuk vlees op de braai scharrelen de jakhalzen om de bungalow op zoek naar iets eetbaars. Maar hoe lekker de braai ook was, de waterpoel lonkte, al wisten we natuurlijk niet wat ons daar te wachten stond.
En gelukkig lonkte de waterpoel, inmiddels verlicht, niet voor niets. Naast neushoorns, olifanten en giraffen scharrelden er ook een viertal leeuwinnen rond. De slaap zorgde er uiteindelijk voor dat we de waterpoel lieten voor wat hij was.