De jakhalzen zijn toch wel een beetje de 'lulletje rozenwaters' van savanne. Ze lopen altijd een zenuwachtig en angstig rond groepen andere dieren om te kijken of er nog iets te bietsen valt. Maar zelfs een boos kijkend springbokje boezemt de gemiddelde jakhals nog angst in. En elke keer als ze een soort van aanval lijken in te zetten, is een elke beweging van het potentiële slachtoffer voldoende om een jakhals met de staart tussen de benen te laten afdruipen...Niet gek dus dat ze het vaak moeten doen met de 'left-overs' van veel stoerdere dieren. Dit exemplaar heeft een enorm bot gevonden om nog een beetje op te knagen. Maar na de leeuwen, hyena's en gieren is hij de laatste in de rij....Sommige van zijn neefjes in Etosha hebben een andere tactiek gevonden. Gewoon het terras van het restaurant op en dan of kijken of er iets op de grond valt of de wat onnozele toerist opzoeken, die het verschil niet weet tussen een huisdier hond en een wilde jakhals. En dus zijn stukje Oryx of Impala vrijwillig deelt met de rondscharrelende jakhals.....
Maar hoe je het ook bekijkt; het blijven een beetje laffe scharrelaars.