In de Sossusvlei was ik iets te fanatiek op zoek naar mijn ultieme Namibië foto; de oryx tegen een rode zandduin achtergrond. Toen ik in de verte een groepje zag staan, sloop ik daarom tussen de duintjes door in hun richting. Ik was ze al een tijdje uit het zicht verloren, toen ik mijn hoofd over een duintopje stak om weer eens te kijken. En ja hoor, zij waren in mijn richting gekomen en stonden vlakbij. Maar het moment van ons beider verbazing was kort en ze stoven er vandoor. Deze kon ik nog net ‘vangen’.