Tijdens ons 5-daagse trekking door de Dogonvallei komen we met enige regelmaat door een dorpje, waar het leven rustig voortkabbelt aan de voet van de Dogon falaise, het ruim 150 km lange klif met rotswoningen van weleer, dat deze streek zo bijzonder maakt. Maar soms heb je geluk en kom je 's morgen vroeg in een levendig dorp, waar de bewoners aan het dansen en zingen zijn en nauwelijks oog hebben voor dat groepje toeristen, dat zo gek is om hier onder de snikhete zon te gaan lopen. op de foto zie je dansers en publiek door elkaar heen, waarbij 1 dansende vrouw in een soort trance leek te zijn. Het was er een vrolijke boel.