In Ambarimaningo tref ik deze vriendelijke man. We maken een praatje over van alles en nog wat en als ik uiteindelijk uitkom bij het maken van een portret trekt hij meteen zijn hoedje van zijn hoofd en begint zijn haar goed te doen. Ik neem, om het gesprek gaande te houden, een aantal foto's waarvan ik weet dat ik er niets mee ga doen. Als ik hem zover krijg om zijn hoedje weer op te zetten krijgt hij van een van de omstanders een keurige nieuwe hoed toegeschoven. Helaas ook weer niet mijn bedoeling. De hilariteit was groot toen hij uiteindelijk zijn eigen hoedje op had en ik serieus begon te schieten.