Tijdens een van de treinstops stonden er massa's mensen op het perron van het dorpje Manampatrana. Deze jongen verkocht een schaal bananen. Doordat niemand van de bewoners fruit van hem pikte, vroeg ik me af of het uitermate fatsoen van zijn mededorpsbewoners was of dat er fruit in overvloed was. Even later zag ik dat er ontzettend veel fruit werd aangeboden. Ik heb weinig tot geen vermagerde mensen gezien. Ondanks dat de meesten er smoezelig bij gekleed lopen, had ik niet de indruk dat ze op dit eiland van de honger omkomen. Wie er zijn best voor doet, kan goed in zijn basisbehoeften voorzien. Er moet soms wel hard voor gewerkt worden. Maar fruit is er in elk geval in overvloed.