De bossen van Madagasakar worden leeggehaald. Nu de overgangsregering van Andry Rajoelina het voor het zeggen heeft. neemt de ontbossing nog meer toe.

Terwijl met de export van rozenhout tot een half miljoen dollar per dag wordt verdiend, ervaart de bevolking alleen de ongunstige kanten.

Nadelen

Veel inwoners van Madagaskar zijn afhankelijk van het ecotoerisme. Toeristen, die juist voor de natuur naar het land komen, blijven vanwege de ontbossing weg. De bevolking heeft weinig andere inkomensbronnen. Gelijktijdig verhuizen veel jonge inwoners naar de plekken waar de houtkap plaatsvindt, omdat dit werk meer inkomenszekerheid geeft. Voor de achtergebleven gezinnen is het leven zwaar.

Kostbaar

'De overheid heeft het geld wat het hout van de bomen oplevert hard nodig, maar zij ziet de duurzaamheid over het hoofd', aldus Nanie Ratsifandrihamanan van het WNF in Madagaskar.

Wetgeving

Hoewel het exporteren van rozenhout voorheen illegaal was, is in december vorig jaar is de wetgeving veranderd en is het toegestaan dat rozenhout geëxporteerd wordt. Hierdoor is de ontbossing nog meer versneld. Tegelijkertijd zien lokale gemeenten het hout wat zij gebruikten voor eigen productie in handen komen van externe, grotere bedrijven. Het soort hout is zeer gewild voor de productie van muziekinstrumenten en meubels.

Bescherming

Volgens natuurbeschermers moeten de gegadigden stoppen met het rozenhout in te kopen. Sommige houtbedrijven zijn zich nu niet bewust van het probleem. Ook de consument moet voorgelicht worden over de bedreiging van het bos.

Onderbetaald

Niet alleen wordt het land leeggeroofd van de natuurlijke bronnen, maar bovendien wordt de economie niet gestimuleerd; volgens onderzoek van Global Witness verdienen de houthakkers maar enkele dollars per dag, terwijl het hout voor duizenden dollars wordt verkocht.


Bron: Oneworld.nl


Foto door: Ngerbrands.reisreporter.nl


Volg Columbus Magazine via Twitter of via RSS.