Diepe, diepe indruk heeft dit op mij gemaakt: het Sherp-project in Maralal: het opvang project is dat opgestart door een Samburu-vrouw, Grace Seneiya. Zij richt zich op de opvang en integratie van gehandicapte kinderen in het Samburu-district. Samburu's zien gehandicapten als een soort straf van god en verbergen hun geestelijke en/ of lichamelijk gehandicapte kinderen. De kinderen worden vaak verborgen in een hok of put voor de buitenwereld wat heel schrijnend is. Deze Grace heeft veel van deze kinderen opgespoort en hen een huis en hulp gegeven. Het project is afhankelijk van donaties van toeristen.
Toen ik er was kwam er een heel klein doofstom jongetje naar me toe met wie ik samen ben gaan tekenen. Het mannetje pakte ineens mijn arm en wees naar een grote donkere moedervlek. Vervolgens wees hij op zijn eigen huid en keek me intens vrolijk aan, zo van "kijk, we lijken op elkaar!"
Prachtig!

zie hier een linkje:http://www.sherp.nl/