Foto's maken in Kenia

Door: Ilse30

Geplaatst op May 17, 2012

Ook in 2010 weer een fotoreis gaan maken voor de Stichting Wees de Foto.

Na een voorspoedige reis, kwamen we aan in Nairobi.

Op maandagochtend stond om 8 uur de auto al voor om ons naar de school te brengen. De eerste aanblik van Kibera (de slobbenwijk waar deze school in ligt) was al heftig. Wat een boel huisjes met golfplaatdaken! De school lag aan de rand van deze wijk. De weg naar de school was ook erg armoedig. We gingen eerst over een bruggetje die over het riool heen ging, daarna door een smal gangentje langs de toiletten, waar de geur je al van verre tegemoet kwam.

Na een kort praatje met het hoofd van de school, hebben we onze camera uitrusting erbij gepakt en konden we aan de slag.

We hebben de hele week gefotografeerd volgens een vooraf opgestelde planning.

Eerst hebben we groepsfoto’s gemaakt van alle klassen. Daarna begonnen we met de eerste kinderen fotograferen. Het blijft toch super mooi om te zien wat de aandacht met de kinderen doet. Heel veel waren toch wel heel stil en verlegen, maar als je dan toch een glimlach op hun gezichtje kan toveren, doet dat toch wel wat met je. Nadat we genoeg foto’s van elk kind hadden gemaakt, mochten ze hun familieleden gaan halen en vriendjes. Uit de verhalen hoorde we dat veel van de weeskinderen ondergebracht waren bij ooms en tantes en sommige van de neefjes/nichtjes zaten op de zelfde school. Deze foto’s krijgen ook een plekje in het fotoboekje wat we voor hen gaan maken.

Gedurende de dag heb ik ook meerdere keren tegen de kinderen gezegd dat ze zo mooi waren en dat ze zo mooi lachten. Dat deed ze heel goed, en dat was mooi om te zien. Sommige zeiden zelfs dat nog nooit iemand dat tegen ze gezegd had. Het lijkt dus iets heel simpels wat je tegen ze zegt, maar het doet ze heel erg goed!

We waren wel erg geschokt door de kleren die de kinderen aan hadden. Aan elk uniform was wel iets mis. In de meeste zaten heel veel gaten en de truien waren in de meeste gevallen ook niet meer gaaf. Maar toch blijven deze kinderen dag in dag uit blij en vrolijk!

We hebben de week wel met pieken en dalen beleefd. Het ene moment kregen we een heel goed gevoel over alles wat we deden, omdat je die kinderen echt kon laten lachen.

De reactie die we kregen als we de foto’s op het schermpje lieten laten zien, waren meestal ook hardverwarmend. Maar aan de andere kant hoor je ook verhalen van die kinderen die je aangrijpen.

Alles wat we meemaakten was eigenlijk heel erg mooi, maar heeft ook een diepe indruk op ons gemaakt. Vooral het positieve en enthousiaste van de kinderen heeft ons erg geraakt.

Elke dag gingen we meestal rond 1 uur terug naar onze accomodatie, maar dan waren we zeker nog niet klaar. Dan moesten alle foto’s overgezet worden op de laptop die we mee hadden. Dat duurde meestal al een tijdje. En we hebben alvast de leukste foto’s van de kinderen uitgezocht.

Op de laatste dag van ons bezoek, hebben we ook met 1 klas hun fotoboekjes gemaakt. We hadden die foto’s al af laten drukken en stickers hadden we ook genoeg mee. Omdat we het niet zouden redden om dit met alle kinderen te doen, hebben we de rest van de boekjes gemaakt met vrijwilligers in Nederland. Daarna zijn de boekjes weer gebracht naar Kenia.

De kinderen vond het geweldig en wij ook!