Deze wildebeesten zagen we in het Masai mara NP.
De gnoe wordt ook wel wildebeest genoemd. Het is eigenlijk een rund en dus familie van onze koe. Ze leven op de grasvlakten van Afrika. Er bestaan twee soorten : de witstaartgnoe en de blauwe gnoe. Hun voorpoten zijn langer dan de achterpoten. Hij heeft een donker grijsbruine vacht. Over de nek lopen donkere rechte strepen en hun lange staart raakt bijna de grond. Beide gnoes hebben hoorns. Deze zijn soms wel een halve meter lang. De gnoe zelf wordt tot 2 meter lang. Als het te droog wordt, trekken ze met grote groepen naar plaatsen waar meer water en voedsel te vinden is. Zo kunnen ze wel duizenden kilometers afleggen per jaar. Ook de jongen kunnen al vlug mee met de kudde als ze geboren worden, soms wel al na 10 minuten. De gnoe is een echt kuddedier. Alleen zal het niet lang overleven op de grasvlakten. In de paartijd zie de kudde wel tot honderdvijftig vrouwtjes met hun jongen. Ze worden elk beschermd door 1 tot 3 mannetjes. Ook tijdens de grote trek beschermen de mannetjes de grote groep. Het jong kan enkele minuten na de geboorte al staan en spoedig met de kudde mee trekken. De mannetjes en vrouwtjes lijken veel op elkaar, alleen is het mannetje wat groter. Ze hebben ook een wat vreemde kop. Vooral blauwe gnoes zien er met hun baard en donkere gezichtskleur altijd wat treurig uit. De dieren maken een snuivend en knorrend geluid. Tot de grootste vijanden van de gnoes behoren de jachtluipaard, de leeuw en de hyena. Misschien zijn ze daarom dikwijls samen met de zebra’s onderweg. Zebra’s kunnen de roofdieren al van heel ver opmerken. En dat helpt de gnoes natuurlijk goed.