Boa Vista - ver weg van Praia Carlota.

Het was een zwoele bewolkte dag,
Een dag voor een stevige wandeling.

Een wandeling door de beboste duinen naar de rivier,
De rivier nu in alle rust na soms flinke water overlast.

Je zou het niet voor kunnen stellen na al die plaatjes van heldere zon en blauwe zee,
Die zon die hier het hele jaar zijn best doet met vooral ongeveer 25 graden en die dit paradijsje tot een weldaad maakt.

Dit is ook Boa Vista en dan in alle stilte om mij heen,
Stilte in een verdort en totale verlaten zanderige en natte omgeving.

Ik werd gewoon bang van mijn wandeling in dit bijna niets,
Bang zo van als ik hier in mijn uppie iets krijg vind mij niemand ooit,
Niemand? Ik ben iemand die dit met 2 voeten aandurft in het wilde.

Ach wat een onzin dacht ik en vertrok toch naar mijn veilige paleis in het zand,
Ach het was wel een zeer eenzame bijzondere ontdekking,
Ach hier zag ik echt de verstilde landschap momenten.

Het is hier ook Afrika en ver uit de kust van het vaste land.

Onvergetelijk.

Mijn uppie wandeling.