Als de zon onder is lopen we in het licht van een zaklamp omhoog naar de vulkaan Erta Ale.
Boven vlakbij de kraterrand zijn onze overnachtingsplekken waar we onze spullen achterlaten en doorlopen naar de rand van de Erta Ale.
Wat een machtig schouwspel; de kokende lava pruttelt en de gloeiende randen veranderen telkens van vorm. We hebben een stevige wind in de rug maar we voelen de warmte die de massa afgeeft heel goed. Hier kan je uren naar kijken en dan nog even slapen voor we de terugtocht aanvaarden.