Feest van Abba Aragawi

Door: Klompie44

Geplaatst op May 16, 2010

Als onze gids Dawit is gearriveerd , gaan we met zijn vieren op pad. We bezoeken eerst het kleine, gele kerkje onder aan de weg van het hotel. Onze nieuwsgierigheid is geprikkeld want vanaf gisteravond 9 uur hebben we trommels en gezang gehoord van priesters. Ook hier wordt het feest van Abba Aragawi gevierd. Dawit vertelt ons dat dit gezang zonder onderbreking doorgaat tot 3 uur vanmiddag. Priesters, dekens en dabtara's zingen en dansen, en gebruiken hierbij kerktrommels, sistra's (een soort rammelaar met metalen schijfjes) en kerkstaffen. Het is vreselijk druk, alle gelovigen zijn in het wit gehuld op een enkele monnik na die in het geel is gekleed. De muren, de deuren en de grond worden doorlopend door de mensen gekust.
Het kerkje is erg klein, het merendeel van de mensen zit of staat in de rotsachtige kerktuin binnen de poort. Wij mogen het kerkje in en staan weggedrukt in een hoekje totdat een oudere vrouw mij naar haar toe trekt. Ik moet naast haar op het bankje gaan zitten. Als ik in een paar woorden Amhaars vertel dat ik de dienst erg mooi vind, zorg ze voor mij alsof ik haar kind ben. Als mensen voor mij gaan staan moeten ze van haar aan de kant want ik mag niets missen. Lou krijgt alle ruimte om te fotograferen. Het is indrukwekkend hoe de priesters en de anderen al van 9 uur gisteravond onafgebroken bezig zijn.
Er staan twee rijen priesters, diaken en dabtara'a tegenover elkaar. Ze komen zingend en dansend steeds in beweging naar elkaar toe. Eerst buigend, wiegend, dan langzaam op de tenen om dan over te gaan in een sneller ritme. De sistra's rinkelen en de maquamia's (kerk/bid/leunstokken) stampen ritmisch op de grond. De karbaro (grote platte kerktrom) wordt met veel verve door een jongen bespeeld. Alles gebeurd met volledige overgave. Hevig onder de indruk volgen we de processie naar buiten waar het verhaal van Abba Aragawi wordt verteld...

(Het gele kerkje staat onderaan de weg van het Yeha Hotel in Axum)