De beroemde kolossen van Memnon liggen in de omgeving van Luxor. Het zijn twee reusachtige standbeelden van een farao waarvan de voeten alleen al twee meter lang zijn. Op foto’s uit boeken zie ik ze altijd op een verlaten vlakte staan met een berg als achtergrond. In het echt staan ze inderdaad voor een berg, maar ook meteen aan de weg en nog in steigers ook. De tijd stopt niet. Er wordt goed rekening gehouden met de oude monumenten maar het moderne leven gaat daaromheen ook gewoon door.

De twee faraobeelden zijn zwaar gehavend door de tijd en door vandalisme. Een van de kolossen produceerde vroeger bij zonsopgang een zangerig geluid dat aanleiding was voor allerlei goddelijke speculaties. Het zou een stem zijn. In werkelijkheid werd het geluid veroorzaakt door een scheur in het gesteente die trillingen veroorzaakte tijdens de overgang van de koude nacht naar de zonnewarmte in de ochtend.

Dat ze in de steigers staan is overigens geen zeldzaamheid. De eerste restauraties vonden 2.000 jaar geleden al plaats.