Maartthema: Dobberen in de Rode Zee !
Hurghada
Egypte
Meeko
Maartthema: Dobberen in de Rode Zee !
Wanneer: mei 2009
Lokatie: Hurghada, Egypte
Doel: uitpuffen en bijtanken aan de Rode Zee in een behaaglijk temperatuurtje
Een weekje zon, zee en strand en een paar goede boeken, dat was zo ongeveer de doelstelling voor deze vakantie. Ook de snorkeluitrusting moest mee, daar het natuurlijk fantastisch visjes kijken is in de turquoise-gekleurde Rode Zee. Manlief was de bedenker van deze luilekker vakantie en mijn enige eis was dat het er goed snorkelen moest zijn. Dus hebben we gekozen voor een hotel dat aan een rif gelegen is, zodat ik daar veel in het water zou kunnen plonzen. Manlief zelf verkiest een goed boek (denk aan sportbiografieën) boven een snorkeltochtje, daar hij lichtelijk in paniek raakt als zijn hoofd (inclusief bril en snorkeltuit) het wateroppervlakte raakt. Beetje jammer, maar hij hoort graag mijn verhalen over mijn onderwaterontmoetingen aan en kan zich dan levendig inbeelden wat hij allemaal gemist heeft.
Het hotel was heerlijk gelegen, met een trappetje kon je het diepe water in en gelijk zwom je tussen de koraalduivels, keizersvisjes, wimpelvisjes, geelstaartjes en nog vele andere gekleurde onderwaterexemplaren. En ’s morgens stonden we telkens weer voor een dilemma: of een ligstoel bij het zwembad, of een ligstoel op het kunstmatig aangelegde strandje? Maar welke keuze we ook maakten, de ronselmannetjes voor de massage en excursies wisten ons ‘de gelukkige toerist’ toch wel te bereiken. Na een paar keer vriendelijk ‘nee’ te hebben gezegd, lieten ze ons wel met rust….
Tot ik bedacht had dat we in onze luilekker-liggen-te-wezen-vakantie best een boottochtje konden maken. Met als hoofddoel snorkelen in andere stukjes van de Rode Zee. Ronselmannetje aangehouden, om gemakkelijk en relaxed met een boot vanaf het piertje bij het hotel te vertrekken. Dat hadden we na uiteraard de nodige prijsafspraken gemaakt te hebben zo geregeld! Een collega van me was een jaar eerder aan deze kust geweest en zei joh: je moet echt niet naar ‘Paradise Island’ gaan, zoooo mega-toeristisch, is gewoon een eilandje met alleen maar zand en een nep-palmboom, waar alle toeristen gedropt worden. Thanks voor de tip collega, wereldreiziger als ik ben natuurlijk meteen gecheckt bij ronselmannetje of deze boottrip naar Paradise Island ging en uiteraard ging deze trip NIET naar Paradise Island.
De dag van de boottocht breekt aan, wederom een stralende dag, geen wolkje aan de strakblauwe lucht, graadje of 30, laat maar komen die Rode Zee. Er zijn maar weinig mensen aan boord van ons Rode-zee-jacht, dat beloofd dus een heerlijk rustig dagje te worden. Samen genieten we van het uitzicht, onder het genot van een verkoelend zeebriesje. Een romantisch samenzijn, totdat de kapitein ons in zijn vizier krijgt en duidelijk in onze richting komt gelopen. Mwah…hij zal toch wel doorlopen of zo, ik heb echt geen zin in entertainmentdingetjes..….ai ai het lijkt er toch steeds meer op dat hij echt naar ons toe komt……hmmmmm….zou het echt zo zijn. Natuurlijk pikt hij mij eruit, waarom….why me????? En vraagt of ik met hem mee wil gaan en dan sta je stilzwijgend toch wel even in dubio, nee: ik heb geen zin om met je mee te lopen, laat me lekker zitten hier, maar als ik nee zeg, dan ziet er dat voor die man ook zo oenig uit en dan kom ik wellicht heel flauw over, ach…zo erg zal het toch niet zijn, ik geef hem het voordeel van de twijfel, sta op en loop met de beste man mee.
De man geeft me een brede glimlach en voert me mee naar de voorsteven van de boot en jawel hoor: op de hoogste top gaan we de welbekende scene uit de Titanic na spelen. Kan iemand me nog vertellen waarom ik ben opgestaan? Al onze mede-Rode-Zee-snorkelliefhebbers schijnen het hilarisch te vinden en juichen El Capitan en moi toe alsof ze dit nooit eerder hebben gezien.
Goed en wel, de Titanic-scene hebben wij gelukkig overleefd, op naar de dolfijnen. Tijdens deze boottocht bestaat er een kans dat er onderweg dolfijnen gespot worden, dat zou natuurlijk leuk zijn, niet dat we nog nooit een dolfijn hebben gezien, maar het blijven toch machtig mooie dieren. En jawel: het geluk is met ons en we zien een behoorlijke groep dolfijnen. En dat wordt natuurlijk aan onze mede-boottrip-bootjes doorgegeven en in een mum van tijd zijn we niet meer het enige bootje, maar stikt het er van de naar dolfijnen-glurende-mensen-op-bootjes. Leuk detail: wij waren hier wel het eerste bootje!
We houden de vaart erin en zetten koers naar het volgende onderdeel van deze trip, naar Paradise Island. Huh….daar zouden we toch niet naartoe gaan volgens ronselmannetje? Of ronselmannetje was behoorlijk in de bonen of ronselmannetje heeft ons gewoon voorgelogen, laten we het maar op het laatste houden. En ach…zo moeilijk zijn we niet, we gaan gezellig met de meute mee naar Paradise Island, het eiland met inderdaad een grote nep-palmboom. Waar het ene na het andere bootje zijn passagiers dropt, zodat deze passagiers hun handdoekjes voor een moment kunnen uitspreiden op het zachte zand, voor een moment kunnen genieten van een prachtige zee, voor een moment in deze prachtige zee kunnen springen en dan weer terug kunnen naar de master-boot.
Uiteraard hebben we op meerdere plekken een sprong vanaf de master-boot kunnen maken om de onderwaterwereld te bekijken, die gewoonweg schitterend is, er is zo veel te zien onder water. Op een locatie lagen ook alle andere mede-boottrip-bootjes, zodat je door de snorkels de zee niet meer kunt zien. Dat was zo ongeveer letterlijk te nemen, ik was onze snorkelleader al meteen kwijt, ik herkende hem simpelweg niet met snorkel en er lagen ontelbaar veel snorkels in het water, dus ik heb er een soort van prive-tochtje van gemaakt, boot vertrekt toch niet zonder mij………aangezien manlief niet snorkelt kon hij me nauwlettend in de gaten houden vanaf stuurboord!
Bij de overige stekjes waar ons bootje het anker uitgooide, waren we helemaal alleen en dat was fantastisch snorkelen, gave dingen gezien en er zeker van genoten!
Het was al met al toch een heerlijke dag in Egypte :-)
Foto's
