Deze soort, de Witkapbijeneter, zijn we zoals ik al eerder vermeldde veelvuldig tegengekomen tijdens de reis en hij/zij liet zich veelal zeer goed op de gevoelige plaat zetten. Soms kon ik zelfs zo dichtbij komen dat enkel en alleen het koppie op de foto paste. Zelden meegemaakt dat ik een vogel zo dichtbij kon benaderen. Hier ervoor gekozen om juist afstand te houden omdat hij zo mooi op een heel laag takje boven de grond was gaan zitten. Dit takje was voor hem/haar de uitvalbasis om op insecten te jagen. Normaal zitten hebben bijeneters vaak een hoger takje als uitvalbasis, maar dit keer dus niet. Deze felgekleurde en sierlijke bewoner van de Afrikaanse savannen heeft één van de ingewikkeldste en zeldzaamste op familie gebaseerde sociale systemen van de vogelwereld. Ze leven in clans waarin leden samenwerken om de jongen groot te brengen. Deze foto maakte ik op de oever van de Limpopo-rivier vlakbij Tuli Block aan de Botwanese kant van de rivier.