De zonsondergang is een weergaloos schouwspel en tegelijk een les in menselijke nederigheid. Op deze desolate plek in de Sahara zijn natuurkrachten de baas, die spotten met m’n fleecetrui. Zodra de zon achter de granieten bergen verdwenen is, wordt het koud. Er steekt een gure wind op, die het scherpe woestijnzand in mijn gezicht blaast.